________________
નશીમ એ ડગલા આગળ
૧૦૭
માને રડતી જોઈ અને તેને જમીન ઉપર પડી ગયેલી જોઈ મને કુમારા ગભરાઈ ગયા. તેઓ પણ જોર જોરથી રહેવા લાગ્યા અને · પિતાજી....પિતાજી...' એમ બૂમા
મારવા લાગ્યા.
માળકની ચીસે ને રડવાના અવાજ સાંભળી ભીમસેન ઘણી જ ઝડપથી તરતા તરતા બહાર આણ્યે. અને દોડતા કુમારા પાસે આવીને ઊભે! રહ્યો. કુમાએ જણાવ્યુ કે ઘરેણાંની પાટલી કોઈ આવીને ઉપાડી ગયુ' એટલે મા રડી પડી હતી અને રડતાં રડતાં જ જમીન ઉપર ઢળી પડી હતી. ભીમસેને પ્રથમ બાળકીને રડતાં શાંત કર્યાં. પછી નદીમાંથી જળ લાવી સુશીલાના અંગેા ઉપર છાંટવા લાગ્યે નેપ્રેમથી તેને પ પાળવા લાગ્યા. જળના શીતળ અને સ્વામીના સ્નેહાળ સ્પર્શ થતાં જ સુશીલા થેાડીવારે ભાનમાં આવી. ભાનમાં આવતાં જ હૈયાફાટ રડવા લાગી અને નિઃશાસા નાખવા લાગી.
ભીમસેનને પણ તેથી સખ્ત આઘાત લાગ્યા. તેને હૈયુ પણ વિચલિત બની ગયુ. તે વિચારવા લાગ્યા :
"
હવે હું શું કરીશ ? કયાં જઈશ? મારા આદુઃખની વાત હું કાને જઈને કહીશ ? કોણ મારું' સાંભળશે ? મે આ જન્મમાં તે એવા કોઈ પાપ નથી કર્યા. ઉત્તમ પ્રકારના મેં દાન દીધાં છે. છતાં પણ આજ મારી આ દશા કેમ ? નહિ, નહિ, મારા પૂર્વના કર્માંનુ' જ આ ફળ મને મળી રહ્યુ છે. નિહ તા મારા સગેા ભાઇ આજ મારા દુશ્મન
