________________
( ૭૮ )
પાલખી, પચીસહજાર ભાર ઉપાડનારા ઉંટ, પચાસહજાર બળદ, અને અગ્યારહજાર ગાડાં હતાં. " હવે તે ભાણરાજાને સંઘવીપદનું તિલક કરવામાટે કુલપરંપરાના શ્રીઉદયપ્રભસૂરિજી તૈયાર થયા, એવામાં તેમના સંસારપક્ષના કાકા એવા તે શ્રી સોમપ્રભાચાર્યજીએ કહ્યું કે, આ ભાણરાજા મારા ભત્રિજા થાય છે, માટે હું તેમને સંઘપતિનું તિલક કરીશ. આવી. રીતે તેઓ વચ્ચે પરસ્પર વિવાદ થયે. ત્યારે શંઘસાથે યાત્રાયે જવામાટે ત્યાં પધારેલા જૂદા જૂદા ગચ્છના સર્વ આચાર્યોને એકઠા કરી ભાણુરાજાએ પૂછયું કે, તિલક કરવા માટે કેને હક છે? ત્યારે તેઓએ કહ્યું કે, પરંપરાથી ચાલ્યા આવતા કુલગુરૂને તિલક કરવા માટે હક છે, તેમાટે બીજાને હક નથી. એવી રીતે નિર્ણય થવાથી આ શ્રીઉદયપ્રભસૂરિજીએ તે ભાણરાજાને સંઘપતિનું તિલક કર્યું.
કુલગુરૂઓમાટે થયેલી મર્યાદા–ત્યારબાદ તે ભાણરાજાએ તે સર્વ આચાર્યને પૂછયું કે, અમુક આચાર્ય રાજા આદિ અમુક માણસના કુલગુરૂ છે, એવી ખાતરી હવેથી શી રીતે કરવી? ત્યારે તે સર્વ આચાર્યોએ મલીને એવી મર્યાદા બાંધી કે, આજથી માંડીને જે કઈ આચાર્ય જેને પ્રતિબોધે, તે આચાર્યો તે માણસને પુલ આદિક સર્વે પરિવારનાં નામે એક વહીમાં લખવાં.
કુલગુરૂઓએ કરેલી પોતાના શ્રાવકોના ઇતિહાસ લખવાની શિરૂઆત–આ રીતે તે કુલગુરૂઓએ પિતાના શ્રાવ કેને ઇતિહાસ લખવાની શિરૂઆત કરી, અને એ રીતે નામો વિગેરે લખવાથી પરદશમાં રહેલાઓને પણ ખાતરી થવા લાગી કે આ અમુક આચાર્ય શ્રાવક છે. વળી બીજી પણ એવી મર્યાદા બાંધી કે, કદાચ કે આચાર્યો પરગચ્છના કેઇક શ્રાવકને પ્રતિબોધીને દીક્ષા લેવા માટે તૈયાર કર્યો હોય, ત્યારે તેના પરંપરાના કલગુરૂની આજ્ઞા લેઇને તેને દીક્ષા આપવી, પરંતુ જે તેના તે કુલગુરૂ આશા ન આપે તે દીક્ષા ન આપવી. તેમજ જિનપ્રતિમાદિકની પ્રતિષ્ઠા, સંઘવીપદનું તિલક, અને દ્રોચ્ચાર આદિક કાર્યો પણ કુલગુરૂ પાસેજ કરાવવાં. તે સમયે કુલગુરૂ જે કદાચ પરદેશમાં હોય તો તેમને ત્યાંથી બોલાવી તે તે કાર્યો તેમની સમ્મતિમુજબ કરવાં. વળી