________________
( ૭ )
ચિત્રકૂટપતની પાસે આવેલા ચિત્રકૂટ ( ચિત્તોડ ) નામના નગરમાં જ્યારે જિતારિનામે રાજા રાજ્ય કરતા હતા, ત્યારે ત્યાં તેમના હિરભનામે એક મહાવિદ્વાન પુરહિત બ્રાહ્મણ વસતા હતા. તેણે પાતાની વિદ્યાના ગર્વથી એવા નિયમ લીધા હતા કે, કોઇએ કહેલું શાસ્ત્રનું વાકય જો હું સમજી શકું નહી, તેા તે સમજાવનારના હું શિષ્ય થઇ જાઉ. એક વખતે તે એક જૈતઉપાશ્રયપાસેથી જ્યારે જતા હતા, ત્યારે ત્યાં રહેતી એક યાકિની નામની જૈનસાધ્વી નીચે મુજબ ગાથાનેા પાઠ કરતી હતી.
ચક્કીદુગ' રિષણગ’ । પગ ચક્રીણ કેસવા ચક્કી કેસવચક્રી કેસવ । દુચક્રી કેસવચક્રી ય ॥ ૧ ॥
તે ગાથા સાંભળી આશ્ચય પામેલા તે હરિભદ્રપડિતે ઉષાશ્રયમાં જઇ તે સાધ્વીને કહ્યું કે, માતાજી! તમાએ કહેલી ઉપલી ગાથામાં ઘણું “ ચાવિચ ” ( ચકચકાટ ) છે. ત્યારે તે સાધ્વીએ પણ તેમને ચાગ્ય ઉત્તર આપ્યા કે, હે પુત્ર! તે “ ગૌમયાર્દ્રજિત ' ( લીલાં છાણથી લીંપેલુ=પક્ષે-ઘણાજ ગંભીર રહસ્યયુક્ત વાણીવાળી ) તે ગાથા છે. તે સાંભળી તે હરિભપડિતે વિચાર્યું કે, આ ચતુર સાધ્વીએ ખરેખર મને પેાતાનાં વચનચાતુ થી જીતી લીધે તેમ આ તેણીએ કહેલી ગાથાના અ પણ હું સમજી શકતા નથી. એમ વિચારી તેણે તે ગાથાના અર્થ સમજાવવાને તે સાધ્વીજીને વિનતિ કરી. ત્યારે તે ચતુર સાધ્વીએ તેને કહ્યું કે, હું પડિતજી ! અમારા ગુરૂની અનુમતિવિના જૈનશાસ્ત્રના અર્થ અમારાથી તમાને કહી શકાય નહીં અને તમેને જો તેના અર્થ જાણવાની ઈચ્છા હાય, તા તમા આ નજીકમાં રહેલા ચૈત્યમાં વસનારા અમારા ગુરુડપાસે જા ? તે સાંભળી ઉત્સુક થયેલા તે હિરસપડિત તુરત તે ચૈત્યમાં વસનારા જિનભટ્ટનામના આચાય જીની પાસે ગયા, તથા તે ગાથાના અર્થ સમજાવવામાટે તેમને નિતિ કરી. ત્યારે આચાર્યજીએ તેમને કહ્યું કે, જો તમેા જૈનદીક્ષા ગ્રહણ કરો, તાજ અમારાથી તે ગાથાના અર્થ તમેાને સમજાવી શકાય. તે સાંભલી તે હરિભoએ તુરત સર્વ સંઘની સમક્ષ પરિચ ુ ત્યાગ કરી ભાવપૂર્વક તેમનીપાસે જૈનદીક્ષા લીધી. પછી ગુરૂમહારાજે પણ તે ગાથાના અર્થ સમજાવીતે તેમને સર્વ શાસ્ત્રામાં પારગામી કર્યાં. પછી એક વખતે તેમણે