________________
(૪૩૦ )
સસરાઓના આજ્ઞાના કાગલે મગાવીને સંવત ૧૯૫૫ ના ફાળુન સુદી ૧૩ ના દિવસે અડ્રાઇમહત્સવ સંપૂર્ણ કરી મોટા વરઘોડાની શોભાથી હાથીની અંબાડીએ બેશાડા તે ત્રણે બાઇઓને સિદ્ધગિરીની તલાટીએ શ્રાવ લાવ્યા ત્યાં ગુરૂમહારાજશ્રીએ દીક્ષા આપી, અને પહેલી ગંગાબાઈનું નામ “ગુલાબશ્રીજી આપીને સધ્ધીશ્રીશિવશ્રીજીની શિષ્યણ સ્થાપી, બીજી કુંવરબાઈનું નામ “કુશલશ્રીજી” આપીને સાધવીશ્રીશિવશ્રીજીની શિષ્યણ સાધવીશ્રીકનશ્રીજીની શિષ્ય| સ્થાપી, ત્રીજી ગંગાબાઈનું નામ જ્ઞાનશ્રીજી” આપીને સાવીશ્રીશિવશ્રીજીની શિષ્યણું સ્થાપી, એમ ત્રણે બાઈઓને દીક્ષા આપવાના અવસરે મુનિ મહારાજશ્રીલબ્ધિવિજયજી મહારાજ વિગેરે પિતાના મુનિમંડલ સહિત પધાર્યા હતા, તથા તેમના સમુદાયના સાધ્વીશ્રીગુલાબશ્રીજી પોતાના પરીવાર સહિત અને બીજા પણ ઘણું સાધુ સાધ્વીઓ હાજર હતા. હવે ત્યારબાદ ગુરૂમહારાજશ્રીજી ગૌતમસાગરજી મહારાજ ત્યાંજ પાલીતાણામાં બીરાજમાન હતા, ત્યાં એકદા અવસરે શ્રી જામનગરથી શ્રીમુક્તિસાગરસૂરીશ્વરજીની શિષ્યણું સાવીશ્રાદેવશ્રીજીની શિષ્ય સાધ્વી શ્રીધનશ્રીજીએ ગુરૂમહારાજશ્રીને કાગલ લખે, જેમાં “મારી વૃદ્ધ અવસ્થા છે, તેમ હું એકલી છું, અને આપના ગચ્છમાં દયાલુ સાધુ મુનિરાજ તમારા વિના બીજા કેઈપણ નથી, માટે આપ સાહેબજીને વિનંતી પૂર્વક લખું છું કે, મારી છેવટની અવસ્થા સુધારવા માટે સાધ્વીજી સંઘાડો મોકલો” એમ લખેલ હોવાથી તે પત્ર વાંચીને, દયાલુ ગુરૂમહારાજશ્રીગૌતમસાગરજીએ સાવીઓના સમુદાયમાં વૈયાવચ્ચ કરવામાં અપ્રમાદી અને અવસરના જાણકાર એવા સાધ્વીશ્રી કનકશ્રીજી તથા તેમની સાથે સાથ્રીશ્રી, કુશલશ્રીજી અને સાધ્વીશ્રી જ્ઞાનશ્રીજી એમ ત્રણ ઠાણના સંઘાડાને તુરત શ્રીપાલીતાણાથી વિહાર કરાવીને શ્રી જામનગરમાં સાવીશ્રી ઘનશ્રીજીની વૈયાવચ્ચ કરવામાટે મેકો. હવે ગુરૂમહારાજશ્રીગૌતમ સાગરજી મહારાજ પાલીતાણામાં વિલી સંવત ૧૯૫૬ નું ચોમાસું રહ્યા. તે ચામાસામાં શ્રીકચ્છશાયરાના રહેવાસી શા. લખમશીની વિધવા હીરબાઈ દીક્ષા લેવાના ભાવ હોવાથી સાધ્વીજીની પાસે જ્ઞાન અભ્યાસ કરવા લાગ્યા, ત્યારબાદ તે હીરબાઇએ સાસુસસરાની તથા માતાપિતાની આજ્ઞા મેલવીને ગુરૂમહારાજશ્રીજીના ઉપદેશથી પોતે કરેલ વિશ સ્થાનક તપને ઉજમણે કર્યો, તથા શ્રીસિદ્ધાચલજીની ઉપર