________________
(૪૨૧ )
સ્ત્રીની આજ્ઞા લીધા શિવાય દીક્ષા અપાય નહીં, ત્યારે દીક્ષા લેવાની ઈચ્છાવાલા ગોવરભાઈએ કહ્યું કે, હે સાહેબજી! આપશ્રી મારા પિતાશ્રીની તથા મારી સ્ત્રીની આજ્ઞા મેલ્યાબાદ મને દીક્ષા આપજો પરંતુ હાલ દીક્ષા આપવાનું મુર્ત તો કહાડાવો, એવીરીતનું ગોવરભાઈનું કહેવું સાંભળી ગુરૂમહારાજશ્રીજીએ તે ભુજનગરમાં રહેતા દામોદર નામના શાસ્ત્રીજીને બોલાવી તેમની પાસે તે ગોવરભાઇની દીક્ષાનું મુહૂર્ત કહાડાવ્યું અને તે મુદ્દત પણ સંવત ૧૯૪૯ને જેષ્ટ સુદી ૧૦ મીના દિવસે શુભ ઉનમ આવ્યું. ત્યાર બાદ ગુરૂમહારાજશ્રી શિષ્ય સહિત ત્યાંથી વિહાર કરી અનુક્રમે કચ્છમાંધાણમાં પધાર્યા, ત્યાં વૈશાખ સુદી ૧૫ ના દીવસે ત્યાંના સા. રામજીયા ભગતની સુપુત્રી, અને કચ્છ કોઠારાના સા. પવાલની વિધવા બાઈ સેનબાઈને ગુરૂમહારાજજીએ કહ્યું કે, તમો હવે અમારી પાસે દીક્ષા લ્યો, ત્યારે તે બાઇએ કહ્યું કે, મારી અવસ્થા પચાસ વર્ષની મોટી થયેલી છે, માટે મારે યોગ્ય બીજી કઈ સાધ્વીની સહાય જોઇએ, અને તે જો આપની કૃપા હોય તે હું તૈયાર છું, એ પ્રમાણે તે બાઈનાં વચનો સાંભળીને ગુરૂમહારાજશ્રીજીએ કહ્યું કે, તમોને સહાય કરવા માટે તમારે એગ્ય એક બાઇ સુથરી શહેરમાં સાધીજીની પાસે અભ્યાસ માટે રડેલા છે, માટે તમે આવતી કાલે સુથરીશહેરે આવે, એવીરીતની ગુરૂમહારાજ શ્રીજીની આજ્ઞા સાંભળી તે શેનબાઈએ પ્રમાણુ કરી.
તેવારપછી ગુરૂમહારાજશ્રીજી ત્યાંથી વિહાર કરી સુથરીશ ડેરે પધાર્યા અને બીજા દિવસને વિષે તે શેનબાઈ પણ સાંધાણથી સુથરીમાં આવ્યા, પછી તે શેનબાઈને સાધ્વીજી દયાશ્રીજીની પાસે અભ્યાસ કરવા માટે રહેલા ઉમરબાઇની સાથે સમાગમ થયે, અને તેમની સાથે સમાગમ થવાથી બાઈ શેનબાઈનું મન આનંદ પામ્યું, પછી તે શેનબા એ ગુરૂમહારાજશ્રીજીને વંદના કરવા પૂરક કહ્યું કે, હું બે ત્રણ દીવસોમાં મારું સંસાર સંબંધી લેવ દેવ વિગેરેનું કાર્ય સમાપ્ત કરીને આવું છું, એમ કહી તે શેનબાઈ શાંધા ગયા ત્યારપછી દીક્ષા લેવાની ઈચ્છાવાલા ગોવરભાઈ પણ કીઆસરગામે પોતાના ઘરે જઈ પિતાના પિતાશ્રીજીની તથા પોતાની પત્નીની આજ્ઞા મેળવી અને તેમના પાસેથી પોતાને દીક્ષા લેવા સંબંધીની આજ્ઞાનું પત્ર લખાવી તુરત પાછા સુથરીશહેરે આવ્યા. પછી તે