________________
( ૪૦૮ )
જઇ સંકડાશ કરશે, એમ તેમણે કુતુહલથી કહ્યું. પછી કલ્યાણચંદ્રજીએ કહ્યું કે, તમે। મહારાજશ્રી ભાઇચંદ્રજીના શિષ્ય થોા ? ત્યારે ગુરૂમહારાજે કહ્યું કે, હુ. તેમના શિષ્ય થાઇશ નહીં પણ તેમની પાસે ફક્ત મારે ક્રીયા ઉદ્ધાર કરવા છે, તેમજ ગુરૂનું નામ તથા ગચ્છ અને ગચ્છની ક્રીયા બદલાવવી નથી, કેમકે મહારાજશ્રી ભાષચંદ્રજીએ પણ પોતે ગુરૂનુ નામ તથા ગચ્છ ગુચ્છપણામાં જે હતું તેજ રાખેલ છે, તે મારે પણ ૩જીપણામાંથી નિકલી ક્રીયા ઉદ્ધાર કરી સાધુપણુ લેવું છે, માટે ગુરૂનુ નામ, ગચ્છ, અને ગચ્છની ક્રીયા કેમ બદલાએ એ તમે પાતેજ વિચારે? ત્યારે કલ્યાણચંદ એ કહ્યું કે, એમ કેમ ની શકે, એક મ્યાનમાં બે તલવાર રહી શકે નહી તેમ મને ભેગા કેમ રહી શકા, ત્યારે ગુરૂમહારાજે કહ્યું કે, જો એવીરીતે નહીં થાય તેા જબરજસ્તીનુ કામ નથી, મારે સાધુપણુ લેવાની દચ્છા હશે તે સપ્તેશ્વરજી જઇ હું પોતેજ ક્રીયા ઉદ્ધારની જે ક્રીયા આવડશે તે કરી લઇશ, એમ કલ્યાણચંદને કહી પછી કચ્છ નવાવાશમાં શા. આશુ વાગને તે સહુકીકત કાગલમાં લખી, તથા વલી લખ્યું કે, તેમને પણ શિષ્યાની તથા ગચ્છની મમત રહેલી છે, માટે હું કચ્છમાં પાછા આવીશ અથવા સપ્તેશ્વરજી જઇને પાતે પેાતાની મેલેજ ક્રીયા ઉદ્ધાર કરીશ, એમ લખી મેાકલ્યું. ત્યારબાદ વલી પણ તે માંડલગામમાં દર પંદર દીવસેા રહ્યા, પછી એક દીવસે તે ગુરુજી કલ્યાણચજીએ કહ્યું કે, મહારાજશ્રી ભાઇચંદજીનું શરીર સારૂ નથી તેથી મને પાતાની પાસે ખેલાવેલ છે માટે હું જાઇશ તમા વાંદવા ચાલશેા એમ ગુરૂમહારાજને કહ્યું ત્યારે ગુરૂમહારાજબાએ કહ્યું કે, મારી પાસે ફકત કચ્છમાં પહોંચાય તેટલીજ રૂપીયા ચૌદથી પંદરની ખચી છે, માટે જો મારા ધારવા પ્રમાણે થાય તેા ચાલવુ સારૂં, નહીંતર તમા ખરચી આપે। તો હું ચાલુ, ત્યારે કલ્યાણચંદ્રજીએ કહ્યું કે, સારૂં તમા ચાલેા એમ કહેવાથી તેમની સાથે ગુરૂમહારાજ સંવત્ ૧૯૪૬ના ફાગણ સુદ ૮ ના મારવાડદેશમાં આવેલા પાીશહેરમાં પહોંચ્યા, અને મુનિમહારાજશ્રીભાઇચંઢજી પાસે ગયા. પછી મુનિમહારાજશ્રીભાઇચંદ્રજીની પાસે ગુરજી કલ્યાણચંદ્રજીએ ગુરૂમહારાજશ્રીગૌતમસાગરજીમહારાજને ક્રીયા ઉદ્ધાર કરી સાધુપણું લેવા સંબંધીની સ હકીકત કહી સંભલાવી. પછી મુનિમહારાજશ્રીભાઇચંદ્રજીએ ગુરૂમહારાજશ્રીને સર્વ વૃત્તાંત પૂછ્યા, ત્યારે ગુરૂમહારાજશ્રીએ જેમ માંડલગામમાં