________________
(૩૩) પંચમહાવ્રતધારી મુનિએ કદાપિ જુઠું બેલે નહી, માટે આ યજ્ઞકચેના સંબંધમાં ખરેખર કંઇ છુપું રહસ્ય હોવું જોઈએ. એમ વિચાકરી જુસ્સાથી તેણે તલવાર કહાડી તે યજ્ઞાચાર્યને ખરૂં તત્વ સમજાવવામાટે ધમકી આપી. ત્યારે તે યજ્ઞાચા પણ મૃત્યુથી ડરી જઇને તેમને કહ્યું કે, આ યજ્ઞસ્તંભની નીચે શળમા જેનતીર્થકર શ્રી શાંતિનાથજીની મૂર્તિ સ્થાપના કરી છે. અને તેના પ્રભાવથી આ સર્વ ક્રિયા નિર્વિધે થાય છે, માટે સત્ય તત્વરૂપ ફક્ત જૈનધર્મ છે, તે સાંભળી તે શચંભવભદ્દે તુરત તે યજ્ઞકાય છોડીને શ્રીપ્રભવસ્વામી પાસે આવી દીક્ષા લીધી. તે સમયે તેમની સ્ત્રી ગર્ભવતી હતી, અને તેથી તેણીએ પાછળથી મનકનામના પુત્રને જન્મ આપ્યો. પછી જ્યારે તે મનકફમારે આઠ વર્ષને થયે, ત્યારે એકવખતે તેણે પોતાની માતાને પૂછયું કે, હે માતાજી! મારા પિતાજી ક્યાં છે? ત્યારે તેણુએ કહ્યું કે હે વ. સ તારા પિતાજીએ તે તું જ્યારે ગર્ભમાં હતા, ત્યારેજ જૈનદીક્ષા લી. ધેલી છે. તે સાંભળી તે મનકકુમારને પોતાના પિતાને મળવાની ઉત્કઠા થઈ, અને તે માટે તે પિતાની માતાને કહ્યાવિનાજ ત્યાંથી એકાકી ચાલી નીક, અને અનુક્રમે ચંપાનગરી કે જ્યાં તે વખતે શ્રીશયંભવસ્વામી વિચરતા હતા, ત્યાં તે આવી પહોંચ્યો. તે સમયે શચંભવાચાર્ય પણ દેહચિંતાનિમિત્તે નગરની બહાર આવેલા હતા, ત્યાં તેમણે દૂરથી તે મનકકુમારને આવતા જોયે. તેને જોતાં જ તેમને તેના પર અત્યંત સ્નેહ આવ્યું. પછી તેમણે તે મનકકુમારને પૂછયું કે, તું કેણ છે? કયાંથી આવે છે? અને કેને પુત્ર છે? ત્યારે મનકે કહ્યું કે, હું રાજગૃહનગરથી આવું છું, અને વસગોત્રના શયંભવ નામના બ્રાહ્મણને મનક નામનો પુત્ર છું. વળી હું જ્યારે ગર્ભમાં હતો, ત્યારથી જ મારા તે પિતાએ જૈનદીક્ષા લીધેલી છે, અને તેમને મળવામાટે હું તેમની શોધમાં ફરું છું, કેમકે મારે પણ તેમની પાસે દીક્ષા લેવાની ઇચ્છા છે, માટે જે આપને તેની ખબર હોય તો મને કૃપા કરી કહે? તે સાંભળી આચાર્યજીએ તેને પિતાને જ પુત્ર જાણું કહ્યું, હું તારા પિતાજીને ઓળખું છું, તે મારા મિત્ર છે, મારે અને તેમને શરીરથી પણ જુદાઇ નથી, માટે તું મારી પાસે જ દીક્ષા લે? એમ કહી આચાર્યજી તેને સાથે લઇ ઉપાશ્રયે આવ્યા. અને તેને દીક્ષા આપી. ત્યારબાદ મૃતોપગ દેવાથી આચાર્યજીને તે મનકમુનિનું ફક્ત છ માસનુંજ બાકી આયુ જણાયું, તેથી તેના ઉદ્ધારમાટે ૫ શ્રી જે. ભા. પ્રેસ-જામગર.