________________
(૩૮૪) છે ૬૬ શ્રીમેઘસાગરજી ઉપાધ્યાયજી છે
( તેમનું વૃત્તાંત નીચે મુજબ છે. ) તે ઉપર જણાવેલા શ્રીરત્નસાગરઉપાધ્યાયજીના મેઘસાગરઉપાધ્યાયજી નામના મુખ્ય શિષ્ય હતા, તેમના સંબંધમાં તે સમયે એટલે સંવત ૧૬૭૦માં વિમલશ્રીજીનામની એક સાધ્વીએ મારવાડમાં આવેલા વાવેતરાનામના ગામમાં ચતુર્માસ રહીને પુરાણી મારવાડીભાષામાં એક ગહેલી રચેલી છે. તે પરથી તેમને થોડોક ઈતિહાસ મળી આવ્યો છે તે ગહેલી એક પ્રાચીન પાનામાં જે રીતેની મારવાડીભાષામાં લખેલી છે, તેવી જ અક્ષરશઃ નીચે મુજબ અહીં છાપી પ્રસિદ્ધ કરી છે.
ચાલેરી સઇયાં ગુરૂવંદણરી કાજી | મી તુ જાયસાંઇરી છે ચાલે | મેઘસાગરરી ગુરારી વાંદસ છે ૧ ઈ આંકણું છે પરભાસપાટણુરીમાંઈ જીણીમીયાજી પારીવારીરી નિરિમિલી જાતરી સેરી વિપીણીરી સાલીરીજી કાતીસુદીજસીકારી છે ચાલે. મારા સેરીછાસીઠીરીમી લીઉછા સંજમર તીણું ભારીરી ફાગુણસુદી તીજી નીકીછા ગુરાં રતનસાગરારા પાસીરી છે ચાલો ૨ ૩ પછી પદી ઉપાધીયારે દીરજી વાયુતરીમી તાસીરી છે સોરેસીતારી માઘચઉથરીજા તિથ નીકી બણું ખાસીરી ચાલે, છે ૪ લુણે આ સુરીજમીલી કીઉજી મુછવ તીણીરે ભલીભાતીરી સંઘરી મણુમેં ભાવી ઉછા લીગાઓ દામ સિયસાતીરી છે ચાલો૦ ૫ | વાણુ સુણેવઈ ગુરજી નીકીછા વરસે અમરીતમી. હીરી અંચલગરે મહિમાઈ નીકેજી હુઉ કે ચારે દીહીરી છે ચાલે છે ૬ છે છમ વિમિલસીરીઈ ગાએ આછા નિયગુર ગણિ મહારીરી. વાલુતરીમી ચાઉમાસીઇંજી સરીસીતારી સાલીરી ! ચાલે ૭ ઉપર છાપેલી ગહલીનો ભાવાર્થ નીચે મુજબ છે.
આ ગહુલીની રચનાર વિમલશ્રીજી સાધ્વીજી કહે છે કે, હું સખી ! તમે ગુરુમહારાજને વાંદવાને ચાલે ? કેમકે હું તે તેમને વાંદવામાટે જવાની છું, અને ત્યાં જઈને શ્રીમેદસાગરજી ગુરૂજીને વાંદીશ ૧ છે આ શ્રીમેઘસાગરઉપાધ્યાયજી પ્રભાસપાટણનામના નગરમાં
