Mahoti Pattavali

SR No.: 006015
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand Dharshi Trust
Publisher: Somchand Dharshi Trust
Publication Year: 1929
Total Pages: 492
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 11 MB

Page 354

(૩૪૦ ) સાધુને સાથે લઈને વર્ધમાનશાહની પૌષધશાળામાં આવ્યા, એવામાં વર્ધમાનશાહ પણ પૌષધ કરવા માટે ત્યાં આવ્યા, તથા ત્યાં પધારેલા બે મુનિરાજને જેને પોતાના મનમાં ઘણેજ આનંદ પામ્યા. પછી ગુરૂના મુખથી પૌષધ લેઇને વર્ધમાનશાહ શ્રીરત્નસાગરઉપાધ્યાયજીએ વાંચેલા અતિચારોની આલોચના પૂર્વક શ્રાવકના બારે વ્રતનું વિવરણ સાંભળવા લાગ્યા.
એવામાં પ્રભાતમાં શ્રી કલ્યાણસાગરસૂરિજીએ પદ્ધસિંહશાહને બોલાવીને વર્ધમાનશાહનું વૃત્તાંત કહી સંભળાવ્યું. તે સાંભળી વ્યાકુલ થયેલા પદ્ધસિંહ પણ પોતાનું સઘળું કુટુંબ એકઠું કરીને ગાદીતકીયા સહિત તે પૌષધશાળામાં આવ્યા. એવી રીતે સૂર્યોદય પછી છઘડી દિવસ ચડ્યાબાદ જીવરાશિઓને ખમાવતાં થકાં વર્ધમાનશાહનું મસ્તક કંપવા લાગ્યું. તે જ વખતે પદ્ધસિંહે તેમને ઉચકીને ગાદીપર તકીયે આલીને બેસાડ્યા. પછી વર્ધમાનશાહે પિતાના સર્વ કુટુંબને ત્યાં બેઠેલું જોઇને ખુશી થઈ તેઓ સર્વને બેલ વ્યા. પછી તેમણે સર્વે કુટુંબનું સારી રીતે રક્ષણ કરવામાટે પદ્ધસિંહને ભલામણ કરી. ત્યારબાદ તે ગદગદિત કંઠથી કહેવા લાગ્યા કે, અરે! આજે મેં મારા અનુપમ ઉપકારી એવા આચાર્ય મહારાજ શ્રી કલ્યાણસાગરસુરિજીનાં દર્શન કર્યા નહી. એવામાં જાણે તેમના પુણ્યથી ખેંચાઈને પધાર્યા હેય નહી? એમ તેજ અવસરે શ્રી કલ્યાણસાગરસૂરિજી પણ ત્યાં તે વર્ધમાનશાહશેઠની પાસે આવ્યા. આચાર્ય મહારાજને પોતાની પાસે આવેલા જોઈ હર્ષથી રોમાંચિત થઇ વર્ધમાનશાહે તેમને વાંદીને કહ્યું કે, અહ! મારાં ભાગ્યને કે ઉદય છે ! ! કે, ચિંતવતાંજ મને ગુરૂમહારાજનાં દર્શન થયાં!! મારે ઉપકારી એવા આપનું જ આ સમયે પણ મને શરણું થાઓ? પછી અવસરના જાણએવા ગુરૂમહારાજે પણ તે વર્ધમાનશાહઠને ચારે શરણુ સંભળાવ્યાં. ત્યારે તે વર્ધમાનશાહશેઠ પણ એવીરીને છેલ્લું શરણું મુખથી ઉચ્ચારતાથકા પ્રાણરહિત થઇ દેવલેકે ગયા. તે સમયે વર્ધમાનશાહ ઉપરના મોહને લીધે તે શ્રીકલ્યાણસાગરસૂરિજી મહારાજના નેત્રોમાંથી પણ અશ્રુઓની ધારા વહેવા લાગી. પછી ગુરૂમહારાજ ઉપાધ્યાયજી આદિક સહિત વર્ધમાનશાહના ગુણેને યાદ કરતા થકા પિતાને ઉપાશ્રયે આવ્યા. પછી સ્વજને તથા જ્ઞાતિજનોએ મળીને એક અત્યંત મનહર (રંગબેરંગી