________________
( ૨૯૯ )
છે. વળી તેઓ આ કાળમાં મંત્રવિદ્યા આદિકના પારગામી તથા મહાપ્રભાવિક છે. માટે આ વિત્તિના સંબંધમાં તેઓ આષણને કઈંક પણ ઉપાય દેખાડો. એમ વિચારીને મેનપાલ ઘણી ઉતાવળી ચાલના ૐપર બેસીને ચેાથે દિવસે વણારસીનગરીમાં આવ્યેા. તથા ત્યા તુરત ગુરૂમહારાજની પાસે આવી વદન કરી તેણે આંખામાં આંસુ લાવી તે સઘળા વૃત્તાંત નિવેદન કર્યાં. ત્યારે ગુરૂમહારાજે તેને આધાસન આપી કહ્યું કે, હું સોનપાલ! તમા તમારા મનમાં ખેદ ન કા? હું પાતે ત્યાં આગરાનગરમાં આવીશ, અને સઘળું સારૂ થઇ રહેશે. એવીરીતના ગુરૂમહારાજના વચના સાંભળીને તેમનાપર શ્રદ્ધા હોવા છતાં પણ તે સાનપાલ વિચારવા લાગ્યા કે, આગરાનગર તા અહીથી ઘણુ દુર છે. અને તેથી આ ગુરૂમહારાજ પગે ચાલીને હવે પાંચ દિવસેાની અંદર ત્યાં આવવાને શી રીતે સમર્થ થઈ શકશે ? પરંતુ હવે તેમાટે ચિંતા કરવાની જરૂર નથી. ખરેખર આ ગુરૂમહારાજ કાઇક ભત્રઆદિકના પ્રયોગથી ત્યાં પધારી આ વિતને દૂર કરો, એમ વિચારતાકે તે સેનપાલ ગુરૂમહારાજને વાદીને ત્યાંથી ઉઠી તેજ ક્ષણે ઉટપર સ્વાર થઇ આગરાનગર તરફ ચાલવા લાગ્યા. હવે ગુરૂમહારાજ પણ જિનશાસનની રક્ષામાટે તુરત પગે લેપ કરીને આકાશગામિની વિદ્યાથી બીજે દિવસેજ આગરાનગરમાં પધાર્યા, અને સાનપાલ તે હજી ત્યાં આવી પહેાંચ્યા નહોતા. એવામાં ત્યાં ઉષાશ્રયમાં બિરાજેલા ગુરૂમહારાજ શ્રીકલ્યાણસાગરસૂરિજીને જોઇને કુરયાલ તે! પાતાના હૃદયમાં અત્યંત આશ્ચય પામ્યા. એવામાં આઠમે દિવસે ત્યાં આવેલા સાનપાલે પણ ત્યાં પોતાની પહેલાંજ પધારેલા તથા ઉપાશ્રયમાં બિરાજેલા ગુરૂમહારાજને જોઇને આશ્ચર્ય પામી ધાતાના હૃદયમાં નિશ્ચય કર્યાં કે, ખરેખર આ અચિંત્ય મહિમાવાળા ગુરૂમહારાજ અહી આકાશગામિની વિદ્યાથીજ પધારેલા છે. એવીરીતના મહાપ્રભાવિક એવા આ ગુરૂમહારાજ ખરેખર આ આવી થડેલા વિઘ્નને દૂર કરશેજી; એમ વિચારી તે નિશ્ચિત થયા.
એવામાં તે જહાંગીર માદશાહે સેાનપાલને ખેલાવી કહ્યું કે, અરે ! સોનપાલ ! તારા પત્થરના દેવે હજીસુધી મને કંઇ પણ ચમત્કાર દેખાડ્યો નહી, માટે હવે હું આ તારાં અન્ને દેવમંદિરે પડાવી નાખીશ, ત્યારે ગુરૂમહારાજે પ્રથમથી સમજાવી રાખેલા