________________
( ૨૮૧ )
તે ગુરૂમહારાજને તે નગરીમાં પ્રવેશમહાત્સવ કર્યાં.ગુરૂમહારાજે પણ નગરીમાં પ્રવેશ કરી ઉપાશ્રયમાં આવી અમૃતસરખી મધુર વાણીથી ધર્માંદેશ આપતાંથકા શ્રીશત્રુજયમહાતીર્થંના મહિમાનું વર્ણન કર્યું; તેમાં પણ તે તીર્થની સંઘહિત યાત્રા કરનારા સધપતિનું માહાત્મ્ય તેમણે વિશેષ પ્રકારે વર્ણવ્યું. એવીરીતની દેશના સાંભળ્યામાદ ઉલ્લસાયમાન હૃદયવાળા વમાનશાહે હાથ જોડીને, તથા ગુરૂમહારાજને નમસ્કાર કરીને ગંભીર વાણીથી કહ્યું કે, હે ભગવન્ ! આપસાહેબે મહી જે તીર્થાધિરાજનું માહાત્મ્ય વર્ણવ્યુ, તે શ્રીશત્રુ ંજયતીની સધસહિત યાત્રા કરવામાટે આજે મારા મનમાં અનાથ ઉત્પન્ન થયા છે. તે સાંભળી ગુરૂમહારાજે કહ્યું કે, હે ઉત્તમ શ્રાવક ! તે કા કરવામાટે હવે તમારે જરા પણ પ્રમાદ કરવા નહી, કેમકે આપસરખા ભાગ્યશાલી પુરૂષા ખરેખર પેાતાની લક્ષ્મીને ધમ કાર્યોમાં વાપરીને પેાતાના મનુષ્યજન્મ સફલ કરે છે. પછી પેાતાના વિડેલમની આજ્ઞાથી પદ્મસિંહુશાહે. ઉભા થઇ હાથ જોડી તે સભામાં શ્રીશત્રુજયતીર્થની યાત્રા કરવાને આવવામાટે શ્રીસંઘને નિમંત્રણ કર્યું. પછી તે બન્ને ભાઇઓએ સાથે મળીને તે સંઘની સાથે યાત્રા કરવાને આવવામાટે શ્રીકલ્યાણસાગરસૂરિજીને પણ નિમંત્રણ કર્યું. ત્યારે ગુરૂમહારાજે પણ “વત માનયેાગ” કહિને તેમના તે નિમ ંત્રણનો સ્વીકાર કર્યાં. પછી તે બન્ને ભાઇએ હુ થી ગુરૂમહારાજને વાંદીને પાતાને ઘેર આવ્યા. પછી ભેાજન કર્યાબાદ તે અન્ને ભાઈઓએ કેવી લખીને, તથા તે ક‘કાત્રીઓને પેાતાના નાકરો મારફતે દેશાંતરમાં રહેલા જૈનસઘના લોકોને માકલાવીને, તેઓને યાત્રા કરવામાટે એલાવ્યા. વળી પેાતાના ગાત્રીઓને ( લાલણગાત્રવાળાઓને ) મેલાવવામાટે જુદાં જુદાં ગામા તથા નગરોમાં પેાતાના દૂતા મેકલ્યા. એવીરીતે કેટલાક દિવસો ગયાબાદ વિક્રમસવત ૧૬૫૦ મા ભદ્રાવતીથી પ્રયાણ કરીને તે બન્ને બાંધવા સંઘસહિત સ સામગ્રી સહિત વહાણમાં બેસીને નાગનાનામના મદરમાં આવ્યા. ત્યાં સધના લેાકેા વહાણામાંથી ઉતરીને ઉભા કરેલા તથ્યુએમાં રહ્યા.
હવે શ્રીમાન્ કલ્યાણસાગરસૂરિજી પણ પેાતાના સઘળા પરિવારસહિત પગે ચાલી રણ એળગીત ત્યાં નાગનાભ દરમાં આવ્યા. ત્યાં તે બન્ને ભાઇએથી વદન કરાયેલા તે ગુરુમહારાજ ચાતરફ વિસ્તાર ૩૬ શ્રી જૈન ભા. પ્રેસ—જામનગર.