________________
(૨૭૭). ણામાં દાતણ કરતા થકા બેઠા હતા. તે વખતે ફાટી તુટી જીર્ણ કથાથી હંકાએલા શરીરવાળા, ફકત હાડકાં અને ચામડી જેમાં બાકી રહેલ છે એવા દેતુવાળા, ભમવડે લેપન કરેલા લલાટવાળા, જેના એક હાથમાં તુંબડું રહેલું છે એવા મસ્તક પર કેશની જટાને ધારણ કરનારા, કંઠમાં પહેરેલી છે લાંબી રદ્રમાલા જેણે એવા, તે યેગીએ તે બંને ભાઈઓને આશીર્વાદ આપી ભજનની માગણી કરી. ત્યારે દયાળ હદયવાળા એવા તે બને ભાઈઓએ તે યોગીને ધૂતયુક્ત મિષ્ટાન્નનું ભેજન આપ્યું. તે ભજન લઇને તે ગિરાજ પણ પોતાના મુખથી આશીર્વાદનાં વા ઉચ્ચારતોથેક હેલીમાં બેસીને ભેજન કરવા લાગે. એવામાં તે બન્ને ભાઈઓ પણ દાતણ કર્યાબાદ જિનેશ્વરપ્રભુની પૂજા કરવામાટે ગયા. પછી તે ગિરાજ પણ અવસર મળવાથી ઉચે રહેલા તે ડહેલીને આડસરમાં સિદ્ધરસથી ભરેલું પિતાનું તુંબડું લટકાવીને કોઈને પણ દષ્ટિગોચર થયા વિના જ ત્યાંથી ચાલ્યો ગયો. હવે જિનપૂજા કર્યા બાદ તે બન્ને ભાઈઓ પણ પાછા પિતાને ઘેર આવ્યા, પરંતુ ત્યાં તે યોગીરાજને નહી જેવાથી તેઓએ તેનાવિષે પોતાના ઘરના કુટુંબીઓને પૂછયું, ત્યારે તેઓએ કહ્યું કે, અમેએ તે ગીરાજને ડહેલીમાં બેસીને ભોજન કરતે જે હતે. પરંતુ ત્યારબાદ તે અહીંથી ક્યારે ગયો? તે સંબંધી અમે ઘરકામમાં પડેલા હોવાથી અમને ખબર રહી નથી. તે સાંભળી તે બન્ને ભાઈઓએ વિચાર્યું કે, ભેજનથી તૃપ્ત થઈને તે ગીરાજ અહીથી ક્યાંક ચાલ્યો ગયે હશે, એમ તે સંબંધી ઉપેક્ષા કરી તેઓ બને પિતાના ખેતર આદિકનું કાર્ય કરવામાં લાગી ગયા.
એવી રીતે છ માસ ચાલ્યા ગયા, પરંતુ ભવિતવ્યતાને લીધે ડહેલીના આડસરમાં ઉચે લટકાવેલું તે સિદ્ધસથી ભરેલું તુંબડું કુટુંબના માણસેમાંથી કેદની પણ દૃષ્ટિએ પડયું નહિ. એવામાં એકસમયે રાત્રિએ સડી જવાથી જીર્ણ થયેલી દેરીના બંધનવાળું તે સિદ્ધરસથી ભરેલું તુંબડું ત્રુટી ગયું, અને નીચે પડેલી એકત્રાંબાની કડાઈમાં પડયું, અને તેના ભાંગીને અનેક ટુકડાં થઈ ગયા, અને તેથી તેમાં ભરેલા સિદ્ધરસ તે ત્રાંબાની કડાઈમાં પડે, તથા તેથી તે ત્રા બાની કડાઈ તે દિવ્યરસના પ્રભાવથી સુવર્ણમય થઈ ગઈ. એવામાં પ્રભાતે ઉોલા તે બન્ને ભાઈઓ હેલીમાં પડેલી પિતાની તે ત્રાંબાની કડાઇને પણ સુવર્ણમય થયેલી જોઈને પિતાના મનમાં આશ્ચર્ય પા