________________
( ૨૭૧ )
જાણીને કહ્યું કે, હે પુત્ર! તમેને એક મહાભાગ્યશાલી પુત્ર થશે, ખરેખર આ શુભ સ્વઋતુ તમાને તેવું ફલ પ્રાપ્ત થશે. તે સાંભળી મનમાં હુ પામેલી તે નામિલદેવીએ તે થાળમાં રહેલું ઘૃત, ગા ળઆદિક સઘળું તે શ્રૃદ્ધ બ્રાહ્મણને સમર્પણ કર્યું.. તે વખતે વાચાલ એવી તે સામાદેવીબાલિકાએ તે બ્રાહ્મણને કહ્યું કે, મહારાજ ! આજે તેા આના લાડુ બનાવીને ખુબ ભાજત કરન્શે ? એવીરીતનાં તે ખાલિકાનાં વચન સાંભળીને ( તિસ્વભાવથી ) જેની તૃષ્ણા તૃપ્ત થયેલી નથી. એવા તે વૃદ્ધ બ્રાહ્મણે કહ્યું કે, પુત્રિ ! અમે ઘરમાં ચાર મનુષ્યો ( જમનારા ) છીયે, અને આ દ્યૂતગાળઆદિક તે ફકત એ માણસાનાં ભેાજનપૂરતાં છે! તે સાંભળી તે નામિલદેવીએ તેને સંતુષ્ટ કરવામાટે કહ્યું કે, મહારાજ ! આજે તે તમારે તમારું તે કુટુબહિત અહીં મારાં ઘરનાં આંગણામાંજ રસે.ઇ કરીને માઇક આદિત્તુ ધરાઇને ભાજન કરવુ, અને આજે અમેા પણ તમાએ નાવેલી રસોઇને સ્વાદ લેઇશુ. એમ કહી તેણીએ બીજી પણ રસાઇની સામગ્રી તે બ્રાહ્મણને મ્માપી. ત્યારે તે શ્રાહ્મણ પણ પેાતાના જાતિસ્વભાવથી વિચારવા લાગ્યા કે, સારૂં થયું કે, પાણી, બળતણવગેરેના ખર્ચના લાભ થયે ! પછી તે બ્રાહ્મણ ઘેર જઇ અન્ને પુત્રોહિત પોતાની સ્રીને પણ ત્યાં લાવ્યેા. પછી ખુશી થયેલું એવું તે બ્રાહ્મણનું કુટુંબ ત્યાં ઘરના આંગણામાં અગ્નિ:"સળગાવી રસોઇ કરવા લાગ્યું. હવે તે નામિલદેવી પોતાની પુત્રી સામાદેવીને ત્યાં મુકીને પાતે જિનેશ્વરપ્રભુની પૂજા કરવામાટે ગઇ.
પછી તે શ્રીધરમહારાજ પણ પાટપર બેઠેલી તે મધુરભાષિણી સામાદેવીને કલાવતાથકે પેાતાની સ્રીસહિત તુરત રસઇનું કાર્ય કરવા લાવ્યા. હવે જિનેશ્ર્વરપ્રભુની પૂજા કર્યાબાદ તે નાનિલદેવી પણ ઘેર આવીને બેઠી. એવામાં તે બે જન સમયે ત્યાં પેાતાને ઘેર આવેલા તે નાનિગરશેઠ પણ ઘા આંગણામાં કુટુંબસહિત રસાઇ કરતા એવા તે શ્રીધરભટ્ટને જોઇને ક્ષણવાર વિસ્મય પામ્યા. પછી તેને તે રવઝતુ વૃત્તાંત યાદ આવવાથી તેણે પોતાના મનમાં તેના કારણસબંધીનિશ્ચય કરી લીધા. પછી તે શ્રીધભટ્ટ પણ નાનિગરશેઠને ત્યાં આવેલા જોઇને હથી કુટુંબસહત પૂર્વે કહેલાં આશીર્વાદનાં કાવ્યેા મહેણા સ્વરથી ભણવા લાગ્યા. એવામાં તે સામાદેવીએ પેાતાના માલ્યપણાના ચપલ