________________
(૫૩) મહાસાગરમાંથી કુક્ષિના ભાગમાં નાંગરનું એક પાંખડું ચેટી રહ્યું છે, એવી જિનેશ્વરપ્રભુની પ્રતિમા તે નાંગર સાથે વહાણ ઉપર આવી; તે પ્રતિમાને જોઈને આશ્ચર્ય પામેલા એવા તે ખલાસીઓએ પોતાના શેઠ મુહણસિંહને તે દેખાડી. ત્યારે રાત્રિને સમય હોવાથી તે પ્રતિમાના આકાર આદિકથી આ કેઈક જિનેશ્વરપ્રભુની પ્રતિમા છે, એમ તે શેઠે પિતાના મનમાં નિશ્ચય કર્યો. પછી પ્રભાતે તેણે સારી રીતે તે પ્રતિમાને જોઇને પોતાના મનમાં નિશ્ચય કર્યો કે, ખરેખર આ શ્રી નેમિનાથ નામના બાવીસમા તીર્થકરની જિનપ્રતિમા છે. પછી તે પ્રતિમાનું પૂજન કરીને તેણે પિતાના વહાણમાં ભરેલાં રૂની અંદર તે પ્રતિમાને સારી રીતે ગોઠવીને રાખી પછી પોતાના નગરમાં આવવાને ઉત્સુક થયેલ તે મુહણસિંહ શેઠ ત્યાંથી પ્રયાણ કરીને અનુકૂલ વાયુએ વહાણને ચલાવવાથી નવાનગરમાં આવ્યો. પછી તે પિતાના વહાણમાંથી રૂ. ઉતારીને તે જિનપ્રતિમાને મહત્સવપૂર્વક પિતાને ઘેર લાવ્યા, તથા હમેશાં ભક્તિભાવથી ભરેલાં દદયવાળો થયો કે તે જિનપ્રતિમાનું પૂજન કરવા લાગ્યો. પછી એક વખતે તે મુહણશીશેઠે તે પ્રતિમાને સ્થાપવા માટે એક શિખરબંધ જિનમંદિર બંધાવવાને પ્રારંભ કર્યો. પરંતુ તે જિનમંદિરનું દિવસે કરેલું સઘળું બાંધકામ રાત્રિએ પડી જવા લાગ્યું. પરંતુ તેથી ને કંટાળતાં તે ઉદ્યમી શેઠે સાતવાર તે કાર્ય પ્રારંવ્યું, અને પડી ગયું. તેથી અત્યંત કંટાળેલો તે મુહણસી શેઠ યેગી, તથા ભરડા આદિક અનેક લિંગધારીઓને તેનું કારણ પૂછવા લાગે, અને તેઓએ કહેલા ઉપાયો વિગેરે પણ કરવા લાગ્યો, પરંતુ તેમાના કેઈ પણ ઉપાયથી તેનું કાર્ય સિદ્ધ થયું નહીં.
એવામાં તેજસીશાહની વિનંતિથી ત્યાં પધારેલા આ શ્રીધર્મ મૂર્તિસૂરીશ્વરજી મહોટે પ્રભાવ સાંભળીને તે મુહણસી ત્યાં તે આચાર્ય મહારાજ પાસે આવ્યો. પછી ગુરૂમહારાજને વંદન કરીને તેણે પ્રથમથી માંડીને તે પ્રતિમા સ્થાપન કરવામાટે જિનપ્રાસાદનું પતે બંધાવવું તથા તેના પડી જવા આદિક સઘળે વૃત્તાંત કહી સંભળાવ્યું. તે સાંભળી ગુરૂમહારાજે વિચાર્યું કે ખરેખર તે જિનપ્રતિમા કે દેવતાથી અધિષ્ઠિત થયેલી અને તેથી ચમત્કારવાળી સંભવે છે. એમ વિચારી તેમણે તે મુહણીને આશ્વાસન આપી કહ્યું કે, હે ઉત્તમ શ્રાવક! આ માટે તમે હવે મનમાં ખેદ કરે નહી. આ જિનપ્રાસાદ પડી જવાનું કારણ કેઈ પણ ઉપાયથી શોધીને આપણે