________________
(૧૮) જ્યારે તે જ બુકમાર શાળ વર્ષોની વયવાળા થયા, ત્યારે એક સમયે ત્યાં પધારેલા શ્રીસુધર્માસ્વામિગણધર મહારાજની ધર્મદાના સાંભજીને પરમ વૈરાગ્યને પ્રાપ્ત થયા. તથા દીક્ષા લેવા માટે તેમણે પિતાના માતાપિતાજીની પાસે પ્રાર્થના કરી. તે સાંભળી મોહને લીધે માતાપિતાએ તેમને કહ્યું કે હે પુત્ર! એક વખત તમે તમને વરેલી આઠ કન્યાઓ સાથે તમારાં લગ્ન કરી અમારો મરથ સપૂર્ણ કરે? પિતાના માતાપિતાનું માન રાખવા માટે વિનયિ એવા તે જ કુમારે તેમ કરવાનું સ્વીકાર્યું, પરંતુ તે કન્યાઓના માતપિતાઓને તેમણે જણાવ્યું કે પરણુને તુરતજ હું દીક્ષા લેવાને છું. તે સાંભળી તેઓ ચિંતાતુર થયા, પરંતુ તે કન્યાઓએ પિતાના તે માતપિતાને જણાવ્યું કે, અમારે તે તે જંબુકમારસાથેજ અમાવાં લગ્ન કરવાં છે. તે આઠે કન્યાઓનાં સમુદ્રશ્રી, પદ્મશ્રી, પદ્માસેના, કનકસેના, નભસેના, કનક શ્રા, કમલવતી, અને જયશ્રી એવાં નામો હતાં. તે કન્યાઓ સાથે માતાપિતાએ ઘણું મહત્સવ પૂર્વક તે જ બૂમ કમરને વિવાહ કર્યો. ત્યારબાદ તે જંબૂકુમારના વાસભુવનમાં આવેલી તે સ્ત્રીઓ પોતાના સ્વામિને ભેગથી વિમુખ તથા વૈરાગ્યચુત જાણીને ખેદ પામવા લાગી. પછી તેમાની પહેલી સમુદ્રશ્રીએ કહ્યું કે, હે સ્વામિ! આવી વન અવસ્થા ખરેખર વિષયનું સુખ ગિરવા લાયક છે. તો તે વિષયસુખનો ત્યાગ કરવાની આપ શા માટે વાછા કરે છે? આપે મુક્તિસુખ મેળવવા માટે ઉતાવળ કરવાની જરૂર નથી, કેમકે ઉતાવળ કરવાથી એક કણબી ખેદ પામ્ય છે, અને કણબીનું દષ્ટાંત નીચે મુજબ છે. * સુસીમ નામના ગામમાં કોઈ એક મૂર્ખ કણબી રહેતા હતા, તેણે ચોમાસામાં પિતાના ખેતરમાં કાંગ કેદ્રવા વિગેરે હલકાં ધાન્ય વાવ્યાં. તેપર વરસાદ પડવાથી તે સર્વ ધાન્યના રોપાઓ ઉગી નિકળ્યા. એવામાં તે પિતાના કેઈ સગાને મળવા માટે માલવાદેશમાં આવેલા પૂરણ નામના ગામમાં ગયો. ત્યાં તેના સગાએ તેને ઘી ખાંડના બનાવેલા ઘહુના માલપુડાનું ભજન કરાવ્યું. તે નવીન ભેજથી આનંદ પામેલે તે કણબી પિતાના દેશને ધિક્કારવા લાથો, કે આવું ભેજન તે મારા ગામમાં મેં કઈ પણ દિવસે કર્યું નથી. અને પછી તે પોતાના તે સગાની પ્રશંસા કરવા લાગ્યો કે