________________
( ૧૯૮) સુખડી આદિક આપતા હતા. હવે એવી રીતે લાભ થતો જોઈને પછી તે બ્રાહ્મણની સ્ત્રી પણ સ્વાભાવિક લાભથી ત્યાં હમેશાં મહેંદ્રસહિત ગુરૂજીનું વ્યાખ્યાન સાંભળવાને આવવા લાગી. ગુરૂમહારાજના શિખવવાથી શ્રાવિકાઓ પણ તે બ્રાહ્મણને સન્માન આપતી હતી. એવીરીતે હમેશાં મધુર વચનેવાળા ગુરૂમહારાજના ઉપદેશને સાંભળતી એવી તે બ્રાહાણી પણ પોતાના ભદ્રિક પરિણામથી અરિહંતપ્રભુએ કહેલા ધર્મમાં શ્રદ્ધા ધારણ કરવા લાગી. તથા અનુક્રમે અહિંસામય જૈનધર્મ તેણીને રૂચવા લાગે, તથા એવી રીતે ધીમે ધીમે તે જૈનધર્મમાં દઢ પરિણામવાળી થઈ. પછી એક વખતે અવસર જોઈને ગુરૂમહારાજે તેણીને કહ્યું કે, હે સુશીલે ! જે તું આ તારે મહેંદ્રપત્ર અમને આપીશ, તો તે પણ અનુક્રમે શાસ્ત્રો ભણીને સઘળા શ્રાવકઆદિકોને વાંદવા લાયક થશે, અને તેથી આ પૃથ્વીમંડલપર તમારી કીર્તિને પણ ફેલા થશે. તથા છેવટે સ્વર્ગઆ દિકનું સુખ મેળવીને તમારો ઉપકાર માનતે થકે તે શાશ્વતાં સુખવાળું મોક્ષ મેળવશે. ઇત્યાદિક ગુરૂમહારાજના મધુર વયનેથી પ્રતિબિધ પામેલી એવી તેણીએ ખુશી થઇને તથા પોતાના સ્વામિની પણું અનુમતિ લેઇને તે પોતાના પુત્ર મહેને ગુરૂ મહારાજને સેપે. પછી તે ગુરૂમહારાજના વચનથી તે રણકશેઠે પણ તે. સી. ભરની આજીવિકા માટે સારીરીતની વ્યવસ્થા કરી આપી. પછી ગુરૂમહારાજ પણ તે મહેન્દ્રકુમારને લઈને બીજી જગાએ વિહાર કરી ગયા. વિનયઆદિક અનેકપ્રકારના ઉત્તમ ગુણેના સમૂહથી શાભિતા. થયેલે એ તે મહેંદકુમાર પણ ગુરૂમહારાજને પ્રીતિપાત્ર થયે, એટલે તેના પર ગુરૂજીને પણ ઘણે પ્રેમ વધવા લાગ્યો. પછી ગુમ હારાજે ખંભાતમાં આવી નવ વર્ષની વયવાળા એવા પણ તે માહૈદ્રકુમારને વિક્રમ સંવત ૧૨૩૬માં મહોત્સવપૂર્વક દીક્ષા આપી પછી અત્યંત ચંચલ બુદ્ધિવાળા એવા તે. મહેકમુનિએ શાસ્ત્રોનો અભ્યાસ કરવા માંડ્યો. એવી રીતે શાસ્ત્રોમાં પારંગાસી થયેલા એવા તે મહેકમુનિને વિક્રમ સંવત ૧૨૫૭ માં ગુરૂમહારાજે ઉપાધ્યાય પદપર સ્થાપ્યા પછી તે ગુરૂમહારાજે.. આદેશ દેવાથી તે માટે કે ઉપાધ્યાયજી મુનિઓના સમૂહસહિત જુદા વિહાર કરવા લાગ્યા. એવીરીતે વિહાર કરતા તેઓ એક વખતે નગરપારકર નામના નગરમાં પધાર્યા, તથા ત્યાંના સંઘે મહેસવપૂર્વક તેમને નગરમાં