________________
(૧૯૩)
દૂર થવાથી તે હરિયાકુમાર તુરત પલંગ પર બેઠે થયો. પછી ત્યાં પિતાના સગાંઓને એકઠા થયેલા જોઈને તથા ગુરૂમહારાજને પણ જોઇને તે હરિયેકમાર તેઓને અહીં એકઠા થવાનું કારણ પૂછવા લાગ્યો. ત્યારે તેના માતાપિતાએ તે સઘળે વૃત્તાંત તેને કહી સંભળાવ્યું. તે સાંભળી અનાશ્ચર્ય પામેલે તે હરિયેકમાર તુરત ઉડીને ગુરૂમહારાજના ચરણમાં પડ્યો. પછી ગુરૂમહારાજના ઉપદેશથી તે રણમઆદિક સર્વ પરિવારે જૈન ધર્મનો સ્વીકાર કર્યો. પછી તેજ ગુરૂમહારાજના ઉપદેશ ઝાલેર તથા ભિન્નમાલના સંઘે મલીને કુટુંબ સહિત તે રણમલ્લને વિક્રમ સંવત ૧૨૬૬ માં એશવાળજ્ઞાતિમાં ભૂલવી દીધા અને તેના વંશજો “હરિયા” નામના ગોત્રથી પ્રસિદ્ધ થયા. વળી પાછળથી તે હરિયાયે વિક્રમ સંવત ૧ર૯૬ માં ભાલાણી ગામમાં શ્રી શાંતિનાથ પ્રભુને પ્રાસાદ બંધાવ્યું તથા એક વાવ બંધાવી. અને તેના વંશજો શ્રીમાન વિધિપક્ષગ૭ની ( અંચલગચ્છની ) સામાચારી પાસે છે.
તે રણમલ્લનું પૂર્વે તાતોલા પરમારગેત્ર હતું. અને હરીયાના વંશજો હસ્પિા શેત્રથી ઓળખાવા લાગ્યા. તે હરિયાની મામલ નામની દીકરીને દેઢીયાગોત્રમાં પરણાવી હતી પરંતુ કર્મયોગે તે બાલરડા થયેલી હતી. તે આઠમ, પાખી વિગેરે પવેને દિવસે પી. વધ આદિ ઘણે તપ કરતી. એક દિવસે તે ઘરમાં કાઉસગધ્યાનમાં હતી, એવામાં ઘરમાં આગ લાગવાથી કટ બે કહ્યા છતાં પણ તે બહાર નિકળી નહી, જેથી બળી મૃત્યુ પામીને તે ઋદ્ધિવાળી વ્યંતરી થઈ, તેણીએ પ્રત્યક્ષ થઈ કહ્યું કે હવેથી મારે સાસરીયાં તથા પીયરીયાએ એટલે હરિયા તથા દેઢીયા ગાત્રવાળાઓએ મને ગાત્રજા સ્થાપવી, હું તમારો ઉદય કરીશ. પછી તે બન્ને ગેત્રવાળાઓએ તે મામલદેવીને પોતાની ગોત્રજા કરીને સ્થાપી, તેના કર–જન્મ, મુંsણે, પરણે ત્યારે સવા પાલીની લાપસી, સવા પાલીના લાડવા, સવાપાલીના ખાજા, સવાપાલીના તલવટને પીડે અને સવાપાલીના બાકુલાતેમજ દીવાળીએ સવાપાલીના લાડવા કરી ગોત્રજા જુહારીયે. અવારણીએ શ્રીફલ ૧ તથા કપડું એક ફઈને આપે, તથા અધ પાલીના લાડવા, અને પાલી એક ઘઉં અથવા ચેખા ફઈને આપે, તથા એક પાલી તલને પિંડ કરી ગોત્રજ જુહારે. આ ગેવની સહસગણું, કલા, સાંઇયા તથા ગ્રંથલીયા નામની ચાર શાખાઓ છે. ૨૫ શ્રી જૈન ભા. પ્રેસ-જામનગર.