________________
( ૧૮૮ )
૧૩૫૫ માં લાખાશેઠે લાખાઇ ગામમાં શ્રીઅજિતનાથપ્રભુના પ્રાસાદ અધાળ્યા.
હવે એક વખતે તે શ્રીધર્મધાષસૂરિજી વિહાર કરતાથકા ગંગાનદીના કિનારાપર આવેલી ાણારસીનગરીની નજીકમાં રહેલા મુકુંતેશ્વરગામમાં આવ્યા. તે ગામમાં વિક્રમ સંવત ૧૨૫૫ માં દિનકરભટ્ટઆદિક નાગરજ્ઞાતિના તથા ગૌતમગાલવાળા કેટલાક બ્રાહ્મણા વસતા હતા. હવે તે સમયમાં વિવિધપ્રકારના રોગ આદિકાથી કંટાળેલા કેટલાક ભારતવાસી લોકો સ્વર્ગ આદિક મેળવવાની ઇચ્છાથી જીવનથી કંટાળીને પેાતાના મસ્તકપર કરવત મૂકાવવામાટે પોતાના શરીરનો નાશ કરવાની ઇચ્છાથી તે ગગાનદીને કિનારે વાણારસી– નગરીમાં આવતા હતા. અને તે દિનકરભ‰આદિક બ્રાહ્મણા પોતાની આજીવિકામાટે ધ બુદ્ધિથી તેઓના વધનુ કાર્ય કરતા હતા. હવે ત્યાં પધારેલા તે ધર્મધાષરિજીએ તે બ્રાહ્મણાને તેવીરીતની જીવહિંસાથી દૂર થવામાટે ધના ઉપદેશ આપ્યા, ત્યારે તેએએ તે આ ચાય મહારાજને કહ્યું કે, જો તમે। આપના જૈનધર્મના કઇક પણ ચમત્કાર દેખાડા, તા અમે આપના તે અહિંસામય જૈનધમા સ્વીકાર કરીયે. તે સાંભળી ગુરૂમહારાજ અનુક્રમે ઉપરાઉપર એકસા આઠ કામલા પાથરીને તેપર હાથમાં નવકારાવલી લેઇને પદ્માસનવાળી બેઠા, તથા ચાવિદ્યામાં નિપુણ એવા તે આચાય – મહારાજ મંત્રજાપ કરવા લાગ્યા, તે વખતે પહેલેથી સંકેત કરેલા તેમના શિષ્યા તે નવકારાવલિના એકેકા મણકાના અનુક્રમથી તેમના આસનનીચેથી એકેકી કામળ ખેચીને કહ્રાડીલેવા લાગ્યા. એવીરીતે અનુક્રમે તે સઘળી કામળા ખેંચી લીધાબાદ ગુરૂમહારાજને આધાર રહિત આકાશમાં રહેલા તે બ્રાહ્મણાએ જોયા. આવીરીતના ચમત્કાર જોઇને તે દિનકરભ-આદિક બ્રાહ્મણેા પ્રતિબેાધ પામ્યા. પછી તે દિનકરભટ્ટે મનુષ્યોના વધ કરનારી તે પેાતાની કરવતને જાણીને ગંગાનદીના પ્રવાહમાં ફેંકી દીધી. તેવારપછી તે દિનકરભટ્ટે પ્રભાકર, ગાવિંદ, ગાકલ, તથા પુણ્યચંદ્રદિક પુત્રાસહિત મિથ્યાત્વને તજીને તે આચાય ની પાસે જૈનધમ સ્વીકાર્યું તથા તેની ગોત્રજાદેવી ભૂડીયાંચીને પણ ગુરૂએ પ્રતિ*ાધિને સમકીતી કરી, તેવારપછી તેની જ્ઞાતિના બીજા બ્રાહ્મણાએ તે દિનકરભટ્ટને જૈનધર્મ સ્વીકાર