________________
( ૧૮૬ )
૧૨૨૬ માં દીક્ષા લીધી, અને તેમનુ ધ ઘોષમુનિ નામ રાખવામાં આવ્યુ. પછી અનુક્રમે તે શ્રીધમ ધોષમુનિ અનેક શાસ્ત્રોમાં પારગામી થયા. તે વખતે તેમને ચાગ્ય જાણીને ગુરૂમહારાજે વિક્રમ સંવત ૧૨૩૦માં ઉપાધ્યાયની પદ્મવી આપી. એક વખતે વિહાર કરતાથકા તે સાંભરનગરમાં પધાર્યાં. તે ગામમાં સામંતનામના, કે જેનું બીજું નામ પ્રથમરાજ હતુ, એવેા એક ઉત્તમ ક્ષત્રિય ધનવત વસતા હતા, અને તે કેટલાક ગામેાના ઠાકાર હતા. તે ક્ષત્રીયને ચાહુલદે નામની સ્ત્રી હતી. એક વખતે તે સામતાકાર શિકાર કરવામાટે વનમાં ગયા, અને ત્યાં તેણે એક વડના વૃક્ષની નીચે પેશાબ કર્યા. એવામાં તે વડના વૃક્ષપર રહેતા કોઇ એક વ્યંતરે તેના હૃદયમાં સંક્રમણ કર્યું, અને તેથી તે ગાંડા માણસની પેઠે જેમતેમ અકવાદ કરવા લાગ્યા. પછી તેના નાકરો તેને કેટલીક મહેનતે ઘેર લાવ્યા. ત્યાં તે જેમતેમ મકતા અને વજ્રોને ફાડતાથકા ઘરના વાસણ આદિક ભાંગવા લાગ્યા. પછી તેની સ્રીએ ચેત્રીઓ તથા ભરડાઆદિકાએ કહેલા અનેક ઉપાયા કર્યાં, પરંતુ તેને કઈં પણ ગુણ થયા નહી. પછી અત્યંત ખેદ્ર પામેલી એવી તેની સ્રીએ પેાતાના તે સ્વામીના પણ મજબુત ઢારડાથી હાથપગ બાંધી તેને એક ઓરડામાં પૂર્યાં. એવામાં ત્યાં આવેલા આ શ્રોધ ધાષઉપાધ્યાયજીને પ્રભાવિક જાણીને તે ચાહુલદેવી તેમની પાસે આવી, તથા તેમને વાંદીને તેણીએ ગદ્ગક ડે પોતાના સ્વામીનું સ્વરૂપ કહી સંભળાવ્યું. પછી તેણીએ હાથ જોડીને વિનતિ કરી કે, હે ભગવન્ ! મને કઈક ઉપાય આપ દેખાડા? કે જેથી મારા આ સ્વામી સાજા થાય. ત્યારે ઉપાધ્યાયજીમહા રાજે પણ ભવિષ્યમાં લાભ થનારા જાણીને ગુરૂમહારાજની આજ્ઞા લેઇ તેણીને મત્રથી પવિત્ર થયેલું શુદ્ધ જલ ત્રાંણાના પાત્રમાં આપ્યુ', અને કહ્યું કે, આ જલ તેના શરીરપર છાંટવાથીજ તે વ્યંતર દૂર જશે. અને એવીરીતે તેના શરીરમાંથી તે વ્યંતર દૂર ગયાબાદ તે તારા સ્વામી પૃથ્વની પેઠે સાજા થશે. એમ કહેવાથી ખુશી થયેલી તે ચાહુલદેવી ગુરૂમહારાજને વાંદીને તથા તે મત્રિત જલ લેઇને ઘેર આવી. પછી તે જલના છંટકાવથી તે વ્યંતર પણ તેનુ શરીર છેાડી પેાતાને સ્થાનકે ગયા. અને તેથી તે સામત ક્ષત્રીય પણ તેજ ક્ષણે પૂર્વની પેઠે સાજો થયા, અને તેજ ક્ષણે તેની સ્ત્રીએ પણ તેને બંધનરહિત કર્યાં. પછી તે સામ તમત્રીએ પાતાની તે સ્ત્રીને પૂછ્યું કે, હું