________________
(૧૪૮) પૂજા કર્યા બાદ ત્યાંજ પૌષધશાલામાં રહેલા વલ્લભી શાખાના શ્રી ભાનુપ્રભસૂરિજીને વંદન કર્યું, ત્યારે તે આચાર્ય મહારાજે પણ તે બને સ્ત્રીભર્તારને યોગ્ય જાણીને તેમને મંગલીક સંભળાવ્યું, પછી તે નેઢીશ્રાવિકાએ તે આચાર્ય મહારાજને વસ્ત્ર આદિકના દાનથી ઘણે સત્કાર કર્યાબાદ હાથ જોડીને પોતાના સ્વપ્નનું વૃત્તાંત કહી સંભળાવ્યું. તે સ્વનિનું વૃત્તાંત સાંભળીને પિતાના હૃદયમાં ચમત્કાર પામેલા એવા તે શ્રી ભાનુપ્રભસૂરિજીએ તેણીને કહ્યું કે, હું ઉત્તમ શ્રાવિકા ! આ શુભ સ્વમથી તમને જિનશાસનની પ્રભાવના કરનારે એક મનહર પુત્ર થશે, પરંતુ તે ગૃહરાવાસને ત્યાગ કરીને દીક્ષા ગ્રહણ કરશે, માટે હે ઉત્તમ શીલવાલી! બાલ્યાવસ્થા ગયાબાદ તે પુત્રને તમારે અમોને સમર્પણ કરે. એવીરીતની ગુરૂમહારાજની વાણી સાંભળીને તે નેહી શ્રાવિકા કંઈ પણ બોલ્યાવિના મૌન ધારણ કરીને ગુરૂમહારાજને વાંદી પોતાના સ્વામિસહિત પોતાને ઘેર આવી. પછી અનુક્રમે તેણીને તે ગર્ભ જેમ જેમ વૃદ્ધિ પામવા લાગે, તેમ તેમ તેણીને દિનદિનપ્રતે જિનેશ્વરપ્રભુની પૂજા, તથા તીર્થની યાત્રા કરવા આદિકના શુભ મનેરો થવા લાગ્યા. ત્યારે તે ધનવાન એવા દાહડશેઠે પણ તેણુના તે સર્વ મને સંપૂર્ણ કર્યા. પછી એવીરીતે નવ માસ સંપૂર્ણ થયાબાદ પૂર્વદિશા જેમ સૂર્યને ઉત્પન્ન કરે, તેમ તે નેહી શ્રાવિકાએ એક અત્યંત તેજસ્વી પુત્રને જન્મ આપે. જન્મથી જ તે પુલનું વિશાલ કપાલ જાણે કુંફમના તિલકવાળું હેય નહી? તેમ આકાશમંડલને શાભાવનારા ઉગતા સૂર્ય સરખું તેજથી દીપવા લાગ્યું. પછી અનુક્રમે તેના માતાપિતાએ તેને જન્મમહત્સવ કર્યો. એવી રીતે વિક્રમ સંવત ૧૧૭૯ ના ચિત્ર શુદી નામને દિવસે મધ્યરાત્રિએ તે બાળકનો જન્મ થયો હતો. પછી બારમે દિવસે તે બાળકના માતાપિતાએ પિતાના સર્વે જ્ઞાતિજનેને ભેજન કરાવ્યાબાદ સ્વમને અનુસાર પિતાના તે પુત્રનું “જિનકલશ ” એવું શુભ નામ પાડયું. પછી અનુક્રમે માતાપિતાથી લાડ લડાવાતે તે બાલક પાંચ વર્ષોને થયે, ત્યારે તેના માતાપિતાએ તે બાળકને પાઠશાળામાં અભ્યાસ કરવા
૧ આ વલભીશાખા અંચલગચ્છમાંજ આગળ જતાં મળી ગઈ છે, તેનું વૃત્તાંત આજ પુસ્તકમાં આગળ પ્રસંગ આવતાં કહે વામાં આવશે.