________________
(૭) ઘણી જગોએ તે અશકરાજાએ પોતાના નામની અંકિત થયેલા આગાલેખે સ્તુપ તથા ખડક આદિકપર કેતરાવ્ય સિંહલદ્વીપ, ચીન તથા બ્રહ્મદેશઆદિક દ્વીપમાં બૌદ્ધધર્મના વિસ્તારમાટે પાટલીપુત્ર નગરમાં બૌદ્ધશ્રમના સમૂહની સભા ભરીને, તથા તે સભાની સંમતિને અનુસાર તે અશકરાજાએ અનેક બૌદ્ધશ્રમણને ત્યાં મેકલ્યા. વળી તે અશોકરાજા જૈનધર્મી નિથ તથા નિગ્રંથીઓનું પણ સન્માન કરતો હતો, તથા કેઈપણ વખતે તેઓ પર તે શ્રેષ કરતો નહી. આ અશકરાજાને અનેક પુત્ર હતા. તેમાંથી કુણાલનામને પુત્ર રાજ્ય માટે લાયક હતો. પિતાના તે કુણાલનામના પુત્રને (ત્યાં પાટલીપુત્રમાં) તેની સાવકી માતાએથી ખેદ પમાડાતો જાણીને અશોકરાજાએ તેને પિતાના મંત્રિઓસહિત ઉજ્જયિની નગરીમાં રાખ્યા, તે પણ તેની સાવકી માતાના કાવત્રાંથી તે ત્યાં આંધળે થયે. તે વૃત્તાંત સાંભળીને ધાતુર થયેલા તે અશકરાજાએ પોતાની તે - ણીને મારીને દૂષણવાળા બીજા પણ કેટલાક રાજકુમારને મારી નાખ્યા. પછીથી તે કુણાલના સંપ્રતિનામના પુત્રને રાજ્યપર બેસા ડીને તે અશકરાજા શ્રી મહાવીરપ્રભુ પછી બસે ચશ્માલીસ વર્ષો વીત્યાબાદ પરલોકે ગયે. તે સંપ્રતિરાજા પણ પાટલીપુત્રમાં પિતાના અનેક શત્રુ તરફને ભય જાણીનેતે રાજધાની તજીને પૂર્વે પિતાના પિતાને ગરાસતરીકે મળેલી ઉજ્જયિની નગરીમાં રહ્યોથી સુખે સુખે રાજ્ય કરવા લાગ્યું. તે સંપ્રતિભાને જીવ પિતાના પૂર્વભવમાં એક દરિદ્ર ભિક્ષાચર હતું, પરંતુ ભજન માટે આઈસુહસ્તિની પાસે દીક્ષા લેઇને અવ્યક્ત સામાયિક સહિત એક દિવસનું શ્રમણ- - પણું પાળીને કુણાલરાજાના પુત્રપણે ઉત્પન્ન થયે હતો. એવામાં સ્થવિર એવા શ્રીઆસુહસ્તિઆચાર્ય વિહાર કરતા થકા નિથાના પરિવાર સહિત ઉજ્જયિની નગરીમાં પધાર્યા. અને ત્યાં જિનપતિમાની રથયાત્રા વખતે તે આચાર્યને પિતાના મહેલના ઝરુખામાં બેઠેલા તે સપ્રતિરાજાએ ચાલતા દીઠા. તેજ વખતે થયેલ છે જાતિસમરણ જ્ઞાન જેને એ તે સંપ્રતિરાજા તે શ્રી આર્યસુહતિ આચાર્ય છની પાસે આવ્યા, તથા તે આચાર્ય મહારાજને ચાંદીને હાથ જોડી પક્ષના પ્રજાજની કથા કહીને અત્યંત વિનયપૂર્વક તે કહેવા લાછે કે હે ભગવન! આપના પસાયથી મને કંગાલ ભિક્ષાચરને પણ