________________
( ૧૩૦ )
પછી તે આય રક્ષિતમુનિ ગુરુમહારાજપાસે જૈનના સિદ્ધાંતદિક શાસ્ત્રોના અનુક્રમે અભ્યાસ કરવા લાગ્યા. તીક્ષ્ણબુદ્ધિવાળા એવા તે શ્રી રક્ષિતનિજીએ થાડાજ સમયમાં ઘણાં શાસ્ત્રના અભ્યાસ કર્યાં. પછી તેમણે ગુરૂમહારાજની આજ્ઞાપૂર્વક તે શ્રીરાજ્યચદ્રમુનિવરની પાસે મત્રત’ત્રદિક અગમ્ય વિદ્યાઓના પણ અભ્યાસ કર્યા. તેમના વિનયઆદિક ગુણાથી અત્યંત સતુષ્ટ થયેલા એવા તે રાજ્યચંદ્રમુનિએ તે શ્રીય રક્ષિતમુનિજીને પરકાયપ્રવેશવદ્યા પણ આપી. એવીરીતે અનુક્રમે કરેલા છે શાસ્ત્રાના અભ્યાસ જેમણે એવા તે શ્રી રક્ષિતમુનિને વિક્રમ સંવત ૧૧૫૯ ના માગશરદી ત્રીજને દિવસે પાટણ નામના નગરમાં સંઘની આજ્ઞાથી ગુરૂમહારાજે આચાય પદ આપ્યું.
પછી એક વખતે તે શ્રીઆયરક્ષિતસૂરિજીએ દશવૈકાલિકસૂત્રના પાઠના અભ્યાસ કરતાંચકાં નીચે મુજબ ગાથા વાંચી—
સીએદગ' ન સેવિા । સિલįિહિમાણી ય ૫ ઉસણાૠગ' તહુ ફાસુઅ । ડિંગાહિજ્જ સજએ ॥ ૧ ॥
અ—ચારિત્રવાન સાધુએ ઉકાળ્યાવિનાનું ઠંડું પાણી, કરા, વસેલું પાણી તથા બરફે ગ્રહણ કરવાં નહી, પરંતુ ઉકાળેલું પ્રાસુક જલ ગ્રહણ કરવું.
આ ગાથાના અ વિચારતા એવા તે શ્રી રક્ષિત સૂરિજી વિચારવા લાગ્યા કે, આપણે ચારિત્રવાન્ સાધુ છતાં પણ શસ્ત્રામાં નિષેધ કરેલાં કાચાં ઠંડાં પાણીઆદિકને તથા આધામિક માહારઆદિકને કેમ સેવીયે છીયે? એમ મનમાં રાકા લાવીને તેમણે વિનયપૂર્વક તેના સંબંધમાં ગુરૂમહારાજને પ્રશ્ન કર્યાં. ત્યારે ગુરૂમહારાજે કહ્યું કે, હે વત્સ! આજકાલ પાંચમાં આરાના પ્રભાવથી આપણું સામ્રમાં કહેલા શુદ્ધ ચારિત્રધ પાલવાને અસમર્થ છીયે, અને તેથીજ આપણે કાચાં પાણીઆદિક વાપરીયે છીયે. તે સાંભળી વૈરાગ્યયુક્ત હૃદયવાળા તે શ્રી ૨ક્ષિતસૂરિજીએ કહ્યું કે, હે ભગવન્! જો આપની આજ્ઞા હાય તા હું શુદ્ધ ચારિત્રધર્મનો સ્વીકાર કરીને શુદ્ધ ધર્મની પ્રરૂપણા કરૂ
