________________
(૧૨૭)
ત્યારે ગુરૂમહારાજે પણ મંત્રના પ્રયોગથી તેને તુરત સચેતન કર્યો. પછી ગુરૂમહારાજે ઉપસ્થાપનાપૂર્વક ( વડી દીક્ષા આપવાપૂર્વક ) પિતાના તે ભાઈનું રાજ્યચંદ્ર નામ રાખ્યું. પછી તે રાજ્યચંદ્રમુનિ પણ અનુક્રમે શાસ્ત્રાભ્યાસ કરીને મુનિસામાચારીમાં પ્રવીણ થયા. પછી તે રાયચંદ્રમુનિએ વિવિધ પ્રકારના તપના પ્રભાવથી તે પરકાયપ્રવેશવિદ્યા પણ સાધી. પછી અનુક્રમે વિહાર કરતા એવા તે શ્રાજયસંઘસૂરિજી વિક્રમ સંવત ૧૧૪૧ માં ફરીને તે દંત્રાણાગામમાં પધાર્યા. તેજ વખતે તે દેદી અને દ્રોણશેઠ પણ તે ગોદુહ નામના પિતાના પુત્ર સહિત તેમને વાંદવા માટે ઉપાશ્રયે આવ્યા. વંદન કર્યાબાદ જાણે પૂર્વથી જ સંકેત માન્યો હોય નહી? તેમ તે ગોદુહ તુરત દેડીને ગુરૂમહારાજ પાસે જઈને તેમના આસન પર બેસી ગયે. ત્યારે તેને ઓળખીને હર્ષિત થયેલા ગુરૂમહારાજે તેના માતાપિતા પાસેથી તેની માગણી કરી. પછી પોતાનું વચન પાલવામાં તત્પર એવા તેઓએ પણ પોતાને તે પુત્ર ગુરૂમહારાજને સમર્પણ કર્યો. પછી ગુરૂમહારાજના આદેશથી ત્યાંના સંધે પણ તે દેદી અને દ્રોણને ઘણું દ્રવ્ય આપી તેમને સત્કાર કર્યો. પછી તે શ્રીજયસંઘસૂરિજી પાંચ વર્ષના તે ગોદુહબાળકને લઈને ત્યાંથી વિહાર કરતા થકા ખંભાતબંદરમાં પધાર્યા, અને ત્યાંના સંઘના આગ્રહથી ત્યાં ચતુર્માસ રહ્યા. હવે ત્યાં મહેચ્છજાતિને હોવા છતાં પણ દયાળુ મનવાળે અને ક્રોડેગમે દ્રવ્યને માલિક સીદિકનામે આરબજાતિને એક વ્યાપારી વસંત હતા. તેના પાંચ વહાણે સમુદ્રમાં ફરતાં થકાં વ્યાપારમાટે પારસીદશ ( ઇરાન ) તરફ જતાં આવતાં હતાં. અને તે સીરિક વ્યાપારી મોતીઆદિક અતિકિમતી વસ્તુઓને વ્યાપાર કરતું હતું, પરંતુ તે સીદિકશેઠને કંઈ પણ સંતાન થયું હતું, અને તેથી તે ઘણું યેગી તથા ફકીરે વિગેરેની સેવા કરતા હતા, તો પણ તેની પુત્રપ્રાપ્તિની ઈચ્છા સંપૂર્ણ થઈ નહી. હવે તે નગરમાં પરવાડજ્ઞાતિને જૈનધર્મનું આરાધન કરનાર તથા તે શ્રીજયસંઘસૂરિજીને પરમ ભક્ત જયવંત નામને એક શ્રાવક વસતો હતો. તે જયવંતશ્રાવકને તે સીદિકશેઠસાથે ઘણકાળથી મિત્રાઈ હતી. પછી એક દિવસે તે જયવંતશ્રાવકે પિતાના મિત્ર એવા તે સીદિકશેઠની પાસે તે શ્રી જયસંઘસરિઝની ત્યાં પધારવાની હકીકત કહીને તેમની પ્રશંસા કરી.