________________
(૧૧૩)
રહેવાસી સૂરાશે જેનધર્મ છોડી એક વખત મિથ્યાત્વી થશે. પરંતુ તેમ કરતાં રાત્રિએ તેના ભેજનમાં ગરેલી પડવાથી સમજીને તે પાછો જેની થયે. તથા તેણે અંચલગચ્છાધીશ શ્રીમેરૂતુંગસૂરિજીના , ઉપદેશથી જિનપ્રતિમા ભરાવી. તે કાપડને વ્યાપારી હોવાથી તેના વંશજેમાં દેશીની એડક થઈ
છે ર છે પુષ્પાયનગેત્ર—પરવાડ,
મુખ્યશાખાઓ–વીસા અને દશા.
પેટાશાખાઓ–પારેખ, દોણ, ઝવેરી વિગેરે. વિક્રમ સંવત ૭૯૫ માં આ શ્રીઉદયપ્રભસૂરિજી પાસે પ્રતિ બેધ પામી જેની થયેલા ભિન્નમાલનગરના રહેવાસી ઉપર જણવેલા શેઠ નાનાના વેવાઇ માધવ શેઠ હતા. તેની મૂલ ગેત્રજા અંબાદેવીનું સ્થાન ગિરનાર પર્વત પર છે. અને પાછળથી ખીમજા નામની તેની ગેત્રદેવીનું સ્થાન ખીમજાઈડુંગરીપર હતું.
તે દેવીની પૂજાવિધિ–ચિત્ર તથા આસુમાસની પાંચમે, અને જન્મ, મુંડણે અને પરણે લાપસી અને પુડલાથી ગાત્રજાને જુહારે. રૂપાનું ફરૂં હાજર ન હોય તે પાટલા પર અરગજ રાતું લુગડું પાથરી તેપર પીપળાનું પાન રાખી કંકુની ત્રણ લીટી કરી જુહારે. ગિરનાર સન્મુખ પાંચશેર ઘત રાખે, અને યથાશક્તિ ફઇને આપે.
વિક્રમ સંવત ૧૧૧૧ માં મુસલમાનોએ ભિન્નમાલનગારને નાશ કરવાથી તેના વંશના સંઘાશેઠ ત્યાંથી નાશીને પાટણમાં જઇ વસ્યા. ત્યાં તેમના વંશમાં થયેલા ખેતશીશેઠે સંવત ૧ર૯૫ માં ખેતલવસહી સ્થાપી. અને તેમાં અંચલગચ્છાધીશ શ્રીપુણ્યતિલકસૂરિજીએ પાશ્વનાથજીની પ્રતિમાની પ્રતિષ્ઠા કરી. તેના વંશજો પારેખની એડકવાળા થયા.
આ ગોત્રના વંશજો પાટણ, ચંપદુગ, કાલુપુર, સાદરી, વડેદરા, નીઝારી, વાંકાનેર, સુરત પાસે તલાવ, ગોરખીઆણું, વીર
૧૫ જેન. ભા. પ્રેસ–જામનગર,
