________________
( ૯ ))
મને અનુસાર તે ઠાકુરને પાંચ સોનામહોર આપી તે મૂર્તિને તે ખંભાતમાં લાવે, તથા એકલાખ દ્રવ્ય ખરચી જિનપ્રાસાદ બંધાવી તેમાં તે મૂર્તિની સ્થાપના કરી. આ વંશમાં થયેલા દેવસીને પરિવાર ઘંઘામાં વર્યો, અને તેના વંશજો નાખુયાની અડકથી ઓળખાવા લાગ્યા. તે દેવસીય રત્નમય જિનબિંબ ભરાવી શત્રુંજયની યાત્રામાં ઘણું દ્રવ્ય ખરચું, તથા દરવર્ષે તે સ્વામિવાત્સલ્ય કરતો. એવઠણમાં વસનારા ખીમાશેઠે ધર્મકાર્યોમાં ઘણું ધન ખરચી શત્રુંજઉપર ઈદ્રમાલ પહેરી. આ વશમાં પાટણમાં થયેલા ગુણાનામે શેઠ ઘણું દ્રવ્યવાન હતા. તેણે પોતાના પુત્રના લગ્ન પ્રસંગે નગરના સઘળા માણસોને પકવાન્ન જમાડી ઘણું દ્રવ્ય ખર. તે પકવાન્ન બનાવતાં અઢારમણ જેટલું દાઘેલું “ દાઝેલું ” ઘત વધ્યું. તે સઘળું ઘત યાચકને ભેજનમાં પીરસ્યું, તેથી તે લેકમાં અતિસાર, ખાંસી વિંગેરે રોગો ફેલાયા, અને તેથી તે જાચકોએ કવિ જેડી તે શેઠને દાધેલીઆની ઉપમા આપી. પછી તે જાચકને ખુશી કરવામાટે તેણે તેને ત્રણ ગામે આપ્યાં, પરંતુ તેના વંશજો ત્યારથી
દાધેલીયાની” આડથી પ્રસિદ્ધ થયા. આ વંશમાં થયેલા શ્રીવંત તથા ઝાલા નામના બન્ને ભાઇઓએ ચુડામાં અધિકારીપણું મેળવી ત્યાં શ્રી પાર્શ્વનાથજીનુ જિનમંદિર તથા એક વાવ બંધાવી. તે જિનમંદિરની પ્રતિષ્ઠા સંવત ૧૩૧૧ માં અંચલગચ્છાધીશ શ્રીઅજિતસિંહસૂરિજીએ કરી. આ વંશમાં પાટણમાં થયેલા જસાભાઈથી તેના વશજેમાં દેશીની, તથા કપડવંજમાં થયેલા દેવાશેઠના કુટુંબમાં ગાંધીની એડક થઈ છે. આ વંશમાં ચાલહુરમાં ચહુઆણના રાજ્યમાં વસનારા ધરમસી શેઠ ધૃતપુર (ઘેવર ) આદિક બનાવીને વેચતા હોવાથી તેના વંશજો ઘીયાની એડકથી પ્રસિદ્ધ થયા. છે ૯ ખેડાયણગોત્ર–શ્રીમાલી.
મુખ્યશાખાઓ–વિસા તથા દશા.
પિટાશાખાઓ-પીપલીયા, શેઠ વિગેરે. વિક્રમ સંવત ૭૯૫ માં ભિન્નમાલનગરમાં શ્રીમાલજ્ઞાતિને ખેડાયણાત્રને શાંતિનાથજીને ગેણિક બારકોડ દ્વવ્યનો માલીક
