________________
( ૯૪) ૬. કાશ્યપગેત્ર–શ્રીમાલી તથા ઓશવાળ.
શાખાઓ–લાઠી, ગયા, સંઘવી, આભાણુ, ગદા, સાહુલા, ગુગલીયા, સાચારી વિગેરે.
| વિક્રમ સંવત ૭૫ માં ભિન્નમાલનગરમાં શ્રી શાંતિનાથજીને ગાષ્ટિક શ્રીમાળી જ્ઞાતિનો ગુનાનામે કાશ્યપગંત્રી શેઠ ઈશાનદિશાતરફની પિળપાસે વસતે હતે. તે આ શ્રીઉદયપ્રભસૂરિજી પાસે પ્રતિબોધ પામી જેની થયો. તેની ખીમજાનામે ગોત્રદેવી હતી, અને તેનું સ્થાન ખીમજાડુંગરીપર હતું. તેની મૂર્તિ આઠ હાથેવાળી અને મહિષના આસનવાળી હતી. છે તે દેવીની પૂજાવિધિ–તેની રૂપાની મૂર્તિ કરી જુહારવી, મૂર્તિ હાજર ન હોય તે પાટલા પર કંકુની એક લીંટી કરવી. જન્મ, ભુંડણે તથા પરણે પૂરસેઇના લાડ કરવા, અને ચિત્ર તથા આસુની પાંચમે લાપસીનું નિવેદ કરવું. ફઈને સરખી બે, શ્રીલ બે, સોપારી સાત તથા જમણીનું કપડું આપવું. અને કેઠીબડાની કાચરી પાણીયારે મૂકવી. દીકરીના જન્મ વખતે તેથી અરધા કર કરવા.
વિક્રમ સંવત ૧૧૧૧ માં તે ભિન્નમાલનગરને મુસલમાનોએ નાશ કરવાથી તે વંશના અન્ના નામના શેઠ ત્યાંથી નાશી અચવાડી ગામમાં જઈ વસ્યા. વિક્રમ સંવત ૧૧૫૫ માં તેમણે સુવર્ણગિરિપર જિનપ્રાસાદ કરાવીને તેમાં અઢારભારના વજનની પીતલની જિનપ્રતિમા સ્થાપી. આ વંશમાં અચવાડી ગામમાં થયેલા લીલાના પુત્ર અમરા ઓશવાળ જ્ઞાતિની સ્ત્રી પરણ્યા તથા તેને પુત્ર ખેતસી મામચીચીગામમાં તેને મશાળ ઉછર્યો, અને તેણે પિતાના મોસાળની લાછી નામની ગાત્રજા સ્થાપી, અને તેના વંશજો ઓશવાળ જ્ઞાતિના લાછીગોત્રી કહેવાયા. તેઓ જન્મ, મુંડણે તથા પરણે પાંચ માણાના પુરસેઇના લાડુ કરે, તથા અઘરણી કરે નહી.
આ વંશમાં મામચરી ગામમાં ઋષભશેઠના પુત્ર દશી થયા, તેણે ચટામાં હાંસીડથી પચાસમણની રૂની ગાંસડી ઊંચકી, જેથી લેકે તેને ગટે કહેવા લાગ્યા, અને તેના વંશજો ગટાગોત્રથી પ્રસિદ્ધ થયા.
