________________
૨૪ર કમળાનું જૂથ. હિન-લિન પતિ રતિ વિના (ઉપ. તત્યુસૂર્ય. વિવં વારિ-ખીલવે છે. -વિક પણ મ. ૧, પરસ્મ નું પ્રેરક રૂપ; વિકસાવે છે. ત્તવવાદપૈરવા રવાન્ (ષ. તપુ.) પોયણાંઓનો સમૂહ. વર -પોયણું; જે ચદ્ર ઊગતાં રાત્રે ખીલે છે. સવાટા-મંડળ, સમૂહ. 1 કચ્છર્થિતા-અનિર્ક નું કર્મ. ભૂ. કુ. માગ્યા વિના. આ વિશેપણ “ચંદ્ર' તેમ જ “સૂર્ય અને લાગુ પડે છે. કલર-ઘર તિ ઘર (ઉ. તપુ.) ઘર (તત્પ.) જળને ધારણ કરનાર વાદળું, મેધ. હિપુ-પારકાના હિતમાં. તાબિજાર-તઃ અમિલોઃ વૈઃ તે (બ. વી.) જેમણે ઉત્સાહ પૂર્વક યત્ન કર્યો છે તે. પ્રથમ ત્રણ પંક્તિમાં દષ્ટાન્ત આપી છેવટની પંક્તિમાં તારવણી કરીને સિદ્ધાંત સ્થાપો છે.
૨. અન્વયઃ તાવઃ જો નન્ના મન્નિા નાજુમ થના સૂવિલિન (મત્તિ) સપુષા સમૃઝિમિર અનુક્રતા (भवन्ति)। परोपकारिणाम् एषः स्वभावः एव (भवति)।
વૃક્ષ વગેરેનાં દૃષ્ટાન્ત આપીને કવિ પોપકારી જનોના સ્વભાવનું વર્ણન આ લેકમાં કરે છે. ઢોર-ઢાનાં ( તત્પ.) ફળને ફાલ આવ્યથી. નવાઝુમિ-વે અgfમ (કર્મ) તાજાં પાણીથી. સૂવિટાવર વિશ્વને (ઉપ. તત્યુ.) ર નીચે ઢળેલાં. ના–મે. નુતા – વદરા (ન તપુ) ઉદ્ધત નહિ. કદર નું કર્મ. ભૂ. કૃ ૩ઢત. પુજાસત્ત પુજા (કર્મ.) સજ્જન પુરુષા. નન્ના, અનુસાર યૌગિક અર્થમાં નિમેલા ઊંચા ચઢેલા નહિ” એ અર્થમાં છે, પરંતુ માનવગુણને તે વિશેષણ લગાડતાં “નમ્ર', “ઉછાંછળા–ઉદ્ધત નહિ એ અર્થ થાય છે. કવિને આ બન્ને સૂચિત અર્થે અભિપ્રેત છે.
રૂ. અન્વય ઃ () guત્વ નિવારણત, હિતાર થરથરે,
