________________
સાધુ વાસ્વાણી. છે. તેનાં વિચાર અને વાણીમાં સર્જનાત્મક શક્તિ ભરી હોય છે. તે સર્વ પ્રત્યે રોગહર સ્પંદનો મોકલે છે. તેની આંખોમાં ગૂઢ આધ્યાત્મિક તેજ પ્રકાશે છે. આવો બ્રહ્મચારી ભાગ્યશાળી છે. ત્રણ વખત તાપથી પરિશુદ્ધ થયેલ સોનાની માફક રાગના તાપમાંથી તવાયેલો આ બ્રહ્મચારી નસીબવંતો છે. તે લડ્યો છે. તેણે જાતને જીતી છે. અને તેથી ઉપર ઊઠીને પ્રભુ સાથે સંબંધ બાંધ્યો છે. તેણે મુખ્ય નાયકનો પાઠ ભજવી પ્રભુના નાના બાળકની પદવી પ્રાપ્ત કરી છે.
અને ખરેખર આવા જ બ્રહ્મચારીઓ માટે સ્વર્ગનું સામ્રાજ્ય છે. પ્રભુનું સરનામું
એક સૂકીને કોઈએ પૂછ્યું, “ઈશ્વરનો વાસ ક્યાં છે ?'' સૂફીએ કહ્યું, “મેં તેને મંદિરોમાં શોધ્યો, મસ્જિદોમાં શોધ્યો, જુદાં જુદાં ગામ અને ગામડાંમાં શોધ્યો. અનેક દેશો હું તૂટી વળ્યો. છેવટે ખૂબ થાકીને રખડ્યા બાદ મારો વહાલો મને મળ્યો.' શિષ્ય પૂછ્યું, “આ પ્રભુને આપે ક્યાં ભાળ્યા ?' સૂફીએ જવાબ આપ્યો, “એક દિવસ સાંજે ઝાંખી બત્તી બળતી હતી તેવા એક ઘરમાં હું ગયો. એક ખાટલા પર એક બાઈ સૂતી હતી. બાજુમાં તેનો પતિ હતો. બાઈનું એક હાડકું તૂટી ગયું હોવાથી તેને અનહદ દુઃખ થતું હતું. આ બાઈના પતિ ઉપરાંત તેની પુત્રી પણ ત્યાં હતી. દિવસ દરમિયાન ધંધા પર બાપ જાય ત્યારે દીકરી માતાનું ધ્યાન રાખતી. સાંજે પતિ પાછો ઘેર આવે, રાત જાગી તેની સંભાળ લે અને તેને જોઈતી વસ્તુ આપે. રાત આખી તેવી સેવા કરે. તે ખુદાને બંદગી કરતો, “હે જીવનદાતા, મારી પત્નીએ મારી વીસ વર્ષ કે તેથી વધુ સેવા કરી
