________________
૨
૬
સાધુ વાસવાણી ગરીબ, જરૂરતવાળાં પશુ અને પક્ષી બધાં જ સનાતન પ્રભુની છાયારૂપ છે. ' જે ખરેખર તમે હૃદયથી ધ્યાન કરવા ઈચ્છતા હો તો નિષ્કામ થઈ જાઓ. તૃષ્ણા અને વાસનાને કાઢી નાખો. ભગવદ્ગીતામાં કહ્યું છે કે નરકનાં ત્રણ દ્વાર છે ... કામ, ક્રોધ અને લોભ. આ દરવાજાથી દૂર રહો. બધી જ તૃષ્ણાઓ અને વાસનાઓને ત્યજો. સ્વર્ગીય સામ્રાજ્યના દરવાજા તરફ ત્યાર બાદ તમે જઈ શકશો. જે માણસ પોતે પોતાના માટે જ રાંધે છે તે ચોર છે. કોઈ પણ ગરીબ, ભૂખ્યો-તરસ્યો મહેમાન તારે ઘેર આવે તેને ખવડાવવા જો તું ભોજન ન કાઢે તો લૂંટારાથી તને વધુ સારો શા માટે કહેવો? જો તું તારા ભાઈનો ભાર હળવો ન કરે, તું થોડો બોજ ન ઉઠાવી લે તો તું ઈન્સાન નથી. માણસ જ્યારે પોતાની દિવ્યતાનો ઇનકાર કરે છે, તેને વિશે અજ્ઞાન સેવે છે ત્યારે પાપ અને દુઃખની શરૂઆત થાય છે. દેખાવ ન કરો, બની જાઓ. દિવ્ય તત્ત્વની સાથે એકરૂપ થવું એટલે અસ્તિત્વનો લોપ. પૂર્ણતા પ્રાપ્ત કરવાનો માર્ગ છે – નગણ્યતા. દરરોજ ના બનવાની કોશિશ કરો. પદ, પ્રતિષ્ઠા અને અધિકાર છોડી દો. તમારામાં સામર્થ્ય છે ? તો તે ભોગ માટે નહીં પણ ગરીબ અને કમજોર લોકોની સેવા માટે છે. શું તમારી પાસે જ્ઞાનનો ભંડાર છે? તો તે તમારું અભિમાન વધારવા માટે નહીં પણ આડોશપાડોશમાં જ્ઞાનની રોશની ફેલાવવા માટે છે.
