________________
સાધુ વાસવાણી લાગી. તેઓ ભાષણ કરતા અને ચર્ચાઓમાં ભાગ લેતા. કૉલેજના માસિકના તેઓ તંત્રી હતા. અને ગદ્ય તેમ જ પદ્ય પરનું પ્રભુત્વ નોંધપાત્ર હતું. સાહિત્ય, અર્થશાસ્ત્ર, તર્કશાસ્ત્ર, ઇતિહાસ, તત્ત્વજ્ઞાન તેમ જ રાજકારણના ઉત્સાહી વિદ્યાર્થી હતા. ઈ. સ. ૧૯૦૦માં તેઓ બી. એ.ની પરીક્ષા આપવા માટે જહાજમાં મુંબઈ આવ્યા. મુસાફરી દરમિયાન તારાંકિત આકાશ અને વિશાળ સાગરના દર્શને તેમને વિદ્વત્તાપૂર્ણ જીવન છોડી, ઈશ્વર પ્રણિધાનમય જીવન ફુરણા થઈ. પરંતુ કરજ કરી, શિક્ષણની વ્યવસ્થા કરનાર માતાની યાદે તેમને આ દિશાથી ફેરવ્યા અને તેઓ પરીક્ષા આપી હૈદરાબાદ પાછા આવ્યા.
બી. એ.ના પરિણામનો તાર શ્રી રૂપચંદ બલીરામે મોકલ્યો. શ્રી વાસવાણીજી પ્રથમ નંબરે પાસ થયા હતા. એલિસ શિષ્યવૃત્તિ તેમને મળી હતી. આને વાસવાણીજીએ ઈશ્વરની કૃપા અને માતાના અનુગ્રહનું ફળ ગયું.
તેમણે માતા વરમદેવીને કહ્યું, ““મેં એલિસ શિષ્યવૃત્તિ મેળવી છે, પણ પરમ સ્વાતંત્ર્ય ક્યારે મેળવીશ ?'' માતાએ ચોખવટ કરવા જણાવતાં થન્ડરે પોતાનું દિલ ખોલ્યું, ‘‘જીવન ઈશ્વરાર્પણ માટેનું સ્વાતંત્ર્ય મારે જોઈએ.' મા દુઃખી થતાં તે ન જોઈ શકવાથી તેણે ધનઉપાર્જન કરવા પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરવા કબૂલ્યું.
કૉલેજના પ્રિન્સિપાલે આ પહેલો જ સિંધનો વિદ્યાર્થી ડી. જે. સિંધ કૉલેજમાંથી યુનિવર્સિટીમાં અંગ્રેજી વિષયમાં પ્રથમ આવેલ હોઈ અભિનંદન પાઠવી, બક્ષિસ તરીકે પુસ્તકો તથા રૂ. ૧૦૦ રોકડા મોકલ્યા.
