________________
સાધુ વાસવાણી દારૂબંધીનો વિરોધ કરતા સરઘસમાં ભાગ લઈ, રસ્તા પર નારા લગાવતા જઈ રહ્યા હતા ત્યારે તેના પિતાશ્રીએ તેને ઘેર લઈ જઈ ઓરડામાં પૂરી દીધો. છેવટે વાસવાણીની ઉત્કટ પ્રાર્થના સાંભળી, ઈશ્વરે તેની માતાને પ્રેરણા આપી અને ઓરડો ખોલી માએ શાળાના કાર્યક્રમમાં ભાગ લેવા છોટે વાસવાણીને જવા દીધો.
૧૧ વર્ષની કુમળી વયે બાળ વાસવાણીએ પિતાની છત્રછાયા ગુમાવી. મરતા સમયે પિતાએ બાળકને પ્રોત્સાહિત કરતાં કહેલું કે આ બાળક એક મહાન સેવક થશે. તેની પત્નીને આશ્વાસન અને ધીરજ આપી. લીલારામે દિવાળીના તહેવારના દિવસે પોતાની લીલા સંકેલી લીધી.
માધ્યમિક શિક્ષણકાળમાં તેઓ આગળ પડતા, પ્રતિભાશીલ વિદ્યાર્થી રહ્યા. દર વર્ષે ઉચ્ચ કક્ષાએ પાસ થઈ ઈનામો મેળવતા. તેમના કાકાશ્રી નામાંકિત વકીલ હતા. તેમણે બાળ વાસવાણી ભણીને વકીલ બને અને તેમના વ્યવસાયમાં ભાગીદાર થાય તેવું સૂચવેલ. પણ છોટે વાસવાણી તો પહેલેથી જ કામિની-કાંચનના મોહમાં ફસાય તેવા ન હતા, તેમણે તો આ પ્રોત્સાહનની સાદર અસ્વીકૃતિ પણ કરી.
કૌટુંબિક આર્થિક પરિસ્થિતિ નબળી હોઈ થશ્વરના મોટાભાઈએ કરાંચીમાં શિક્ષકની નોકરી સ્વીકારી. ચન્વરને N. J. V. હાઈસ્કૂલ કરાંચીમાં મૅટ્રિકમાં દાખલ કર્યો. અહીં પણ પ્રિન્સિપાલ, શિક્ષકો, વિદ્યાર્થી સૌનાં દિલ તેમણે જીતી લીધાં. વિદ્યાર્થીકાળમાં પણ ભણતર ઉપરાંત તેઓ સંતચરિત્રો, ધાર્મિક પુસ્તકો, ધ્યાન વગેરેનો અભ્યાસ પણ કરતા. મૅટ્રિકની
