________________
ભગવાન ઈશુ જ્યારે લોકોને સાચનાં પારખાં થશે અને તેઓ જ્યારે મારા સંદેશાનું રહસ્ય સમજશે ત્યારે પોતાનાં કૃત્યોથી પસ્તાઈ ઈશ્વરી રાજ્ય સ્થાપવા પ્રયત્ન કરશે. મને વિશ્વાસ છે. ટ્રેષનો દિગ્વિજય લાંબો કાળ ટકતો નથી, કારણ કે પોતાના વિજયમાં તે બીજા કોઈને ભેળવી શકતો નથી, જ્યારે પ્રેમનો વિજય તો ઈશ્વરી સંપદા છે. માટે ભાઈ, ભલે હું આજે હારું છું, પણ મારી પછીના જરૂર જીતશે, કારણ કે ઈશ્વર સદા જાગ્રત છે.''
એક ઘુવડને ઝાડીમાંથી નીકળી ખીણમાં ઊડી જતાં જોઈ ફરી કહે, ““મૃત્યુ ખરેખર વિકટ છે, પણ છેવટે તો આખી સૃષ્ટિ મરણાધીન છે. એમાં મારો વારો આવ્યો છે. ચાલ ભાઈ, હું હવે ઈશ્વરની પ્રાર્થના કરી લઉ.'' કહીને એ એકાંતમાં ચાલ્યા જાય
એકાંતની એ નાજુક પળોમાં ઈશુ જ્યારે ઈશ્વરની મોઢામોઢ થાય છે, ત્યારે અંતરનો વિષાદ અને મૂંઝવણ વ્યક્ત થતાં જોવા મળે છે. એમના ઉદ્દગારોમાં એમનાથી બોલાઈ જવાય છે, ““હે મારા પિતા, શક્ય હોય તો આ પ્યાલાને મારી આગળથી ખસી જવા દો. તેમ છતાંય, છેવટે તે મારી નહીં, તમારી જ ઈચ્છા પૂર્ણ થાઓ.''
કેટલો વહાલો લાગે છે ઈશુ? એ ન માનવ પણ છે. આશાનિરાશા, સુખદુઃખનાં કંઢોથી ભરેલો નય માનવ, અને છતાંય એ કેવું ડગલું ડગલું ઉપર ચઢતો જાય છે ! ઈશ્વર પ્રત્યેની અખૂટ શ્રદ્ધા અને આપણા સૌ સામાન્ય માણસોના સ્તર પરથી ઉપર ઉઠાવી લે છે અને ત્યારે એ ઊંચેરા માનવીના ચરણોમાં માથું અવશ ઝૂકી જાય છે. એની નિખાલસતા, સરળતા અને
