________________
૫૦
ભગવાન ઈશુ ત્યારે ઈશુ પ્લાન હસીને કહે છે, “તું આવું કહે છે તો ખરો પણ હું તને ખાતરીપૂર્વક કહું છું કે પરોઢિયે કૂકડો બે વાર બોલે તે પહેલાં આજની જ રાતમાં તું મારો ત્રણ વાર ઇન્કાર કરીશ.'
“સાવ ખોટું. મારે આપની સાથે મારા પ્રાણ પણ છોડવા પડે તોયે હું આપનો ઈન્કાર કદાપિ નહીં કરું.'' ' ત્યારે બાકીના શિષ્યોએ પણ એ જ પ્રમાણે કહ્યું. પણ ઈશુ જાણતા હતા કે ભાવનાને કૃતિમાં ઉતારવા માટે પ્રાણને નિચોવી નાખનારી કેવી જબરદસ્ત શક્તિ ખરચવી પડે છે !
શિષ્યગણમાંથી એક શિષ્યને ઈશુની ભોજન વખતની વાતચીત પરથી ચટપટી શરૂ થઈ. તે વખતના ધર્માચાર્ય કૈફ સાથે એના પિતાના મિત્ર તરીકે એને પરિચય હતો. કેફ ભારે ધર્મઝનૂની, કુટિલ, દાવપેચવાળો હતો. એની સાથેની વાતચીત પરથી સ્પષ્ટ તારણ નીકળતું હતું કે ઈશુની ચોમેર કાંટાળી વાડ તૈયાર થઈ રહી હતી. લગભગ દોડી જઈને એ બીજા સાથીઓને સચેત કરે છે અને બધા મળીને ઈશને તત્કાળ ક્યાંક ખસેડી દેવાનું આયોજન કરે છે. - સાંજ પડ્યે પહાડ ઉપર જતા રહેવાની ઈશુને ટેવ. પેલો શિષ્ય પણ પહાડ ઉપર જ હોય છે. સૂર્યાસ્ત જોતાં જોતાં એના હૃદયની શોકાતુરતા વધી જાય છે. એ જાણે પોતામાં સાત સાગર ઊંડો ડૂબી રહ્યો છે, એટલામાં એના ખભા ઉપર કોઈનો હાથ પડે છે. સાંત્વના, હૂંફ અને છલોછલ પ્રેમથી પસારાતો એ સ્પર્શ. . . . શિષ્ય કહે છે, ““ઈશુ, મને લાગે છે કે તમારે અહીંથી તાબડતોડ નાસી છૂટવું જોઈએ.'' ““ભાઈલા મારા, હું ક્યાં નાસી છૂટું? ઈશ્વરની ઈચ્છાથી માણસ કદી નાસી છૂટી શકે
