________________
૩૪૦
શ્રાવક કવિ ઋષભદાસા
૨૯૫૯
(ચોપાઈ). એ ચેલા ગુરુ હરના હોય, હીર સમો નવિ દુઓ કોઈ;
તપે કરી ધન્નો-અણગાર, શીલે યુલિભદ્વઅવતાર. વેરાર્ગે જિમ વઈકુમાર, નેમિ પરિ બાલહ બ્રહ્મચાર;
ગૌતમ પરે ગુર મહિમાવંત, રૂપું જાણું મયણ અત્યંત. ૨૯૬૦ બુદ્ધિ જાણે અભયકુમાર, સોભાગે કયવન્નો સાર;
વાદે વૃદ્ધદેવસૂરિ જન્મ્યો, શાને સ્વામિ સુધર્મા અસ્યો. ૨૯૬૧ રાજ્યમાને જિમ મસૂરીન્દ, પરિવારેં જિમ ગ્રહગણચંદ;
ધ્યાનેં જાણું મુની દમદંત, ક્ષમાયે કુરગડુનો જંત. ૨૯૬૨ દાનગુણે જાણું સુરતરુ, વિદ્યાર્થે જાણું સુરગુર;
સાયર પરે દીસે ગંભીર, મેરુ તણી પર્વે મુનિવર ધીર. ૨૯૬૩ મેઘ પરે ઉપગારી હીર, નિરમલ જાણે ગંગાનીર;
કંચન પરે દીસે નિકલંક, વિચરે સિંહ પર્વે જ નિઃસંક. ૨૯૬૪ સૂર તણી પર્વે તું દીપતો, મયગલ પરે ચાલે ગાજતો;
ચંદ તણી પરે દીસે સોમ, કંચન વરણી કાયા રોમ. ૨૯૬૫ કર્મ પરે ગુખેંદ્ધિ સહી, ગ્રહગણ પરિ ફરતો ગહિગહી;
ભારેખમ પૃથવીની પરે, વૃષભ તણી પરે ધોરી ધરે. ભારેડ પંખી પરે નહિ પ્રમાદ, સંખ પરે જસ ગોહિરો સાદ;
વાસીચંદન સરિખા દોય, મણિ ને પાહાણ સરિખા હોય. ૧૯૬૭ સરિખા તુજ પૂજા અપમાન, સરિખો જેહને રોદન ગાન;
પંકજ પર્વે નિર્લેપ જ હીર, સરિખાં રાબ અને વલિ ખીર. ૨૯૯૮
૨૯૬૬
અનેક ગુણ દીસે ગુરુરાય, પૂરા દેવે કહ્યા ન જાય ! ૨૯૬૯ પૂરવે દેવવિમલ પંન્યાસ, સોળ સરગ તેણે કીધા ખાસ;
ત્રિય સહિસને પંચાહ કાવ્ય, કર જોડી તેણે કીધા ભાગ્ય. ર૯૭૦ પાંચ હજાર અને સમપંચ, એકાવન ગાથાવત પઠનો સંચ; | નવ હજાર સાતમેં પિસ્તાલ, કરે ગ્રંથ નર બુદ્ધિ વિશાળ. ૨૯૭૧ વિકટ ભાવ છે તેહના સહી, માહરી બુદ્ધિ કાંઈ તેહવી નહિ;
મેં કીધો તે જોઈ રાસ, બીજા શાસ્ત્રનો કરી અભ્યાસ. ૨૯૭ર
પા. ૨૯૫૯.૧ ગુરુના સહી ૨૯૭૦.૨ ભાવ્ય ટિ. ર૯૬૩.૧ સુરગુરુ = બૃહસ્પતિ ૨૯૬૫.૨ સોમ = સૌમ્ય, શીતળ, ર૯૬૭.૧ ગોહિરો =
ગંભીર
