Page Text
________________
૨૨૪
શ્રાવક કવિ ઋષભદાસકૃત
કર્યો. એ દેખી દિલ્હીનો સુલતાન ખુશ થયો. અને જ્યારે એમણે લિપિ લખી ત્યારે તો એ ઘણો જ ખુશ થયો ત્યારે એમને ખુસફીસ” એવું નામ આપ્યું.
દુહા) દિલીપતિ દિલ હરખીઓ, દેખી ગુરુ દીદાર; બે કર જોડી વંદતો, પૂછે પછે વિચાર. ૧૯૬૨
(ઢાળ ૮૦) ઈતને ઈતના કયા કરણા, કહો જગગુરુ કે પૂત સપૂતો;
તુમ રાખ્યા હીરકા ઘરસૂતો, કહો જગગુરુ કે પૂત સપૂતો. ૧૯૬૩ તુહ્મ પાઉ ચલતે ઈહાં લગ આએ, ખાતર અધ્યારી બહુ દુઃખ પાએ; કહો જગગુરુ કે પૂત સપૂતો.
૧૯૬૪ જગગુરકા હિ તન ચંગા, કહો કછુ હમારે પાસાહી માંગા. ક. ૧૯૬૫ હમકે યાદ કરિભી કરતે, હમતો સદુગર દિલમેં ધરતે. ક. ૧૯૬૬ પહિલિ કુણ કહો તુલ્બ નામો, માતપિતા હે કુણ ગામો. ક. ૧૯૬૭ ક્ય તુમ દીખ્યા કયું ભયે ત્યાગી, હુઆ ન યોધ કર્યું ભયે વેરાગી. ક. ૧૯૬૮ ક્યા તુમ પઢે કેતે શિષ્ય પાસે, તિનેક પંડિત હય તુમ પાસે. ક. ૧૯૬૯ સુણો હુમાઉકે પૂત સપૂતા, તુમ તો બધાયા તાત ઘર સુતા. સુણો હુમાઉકે પૂત સપૂતા.
૧૯૭૦ . વાહન વિહિલિ સબ છોડ્યા ફકીરા, ચલતે ખેદ ન પાવે શરીર. ૧૯૭૧ ચંગા જગત ગુરુ હર હમારા, નામ ન છોડે કદિહ તુમારા. ૧૯૭૨ તુમ સંભારતે એહ બડાઈ, કોણ હીર તુમ બડી પાતશાહિ. ૧૯૭૩ માગ્યા હરિ જે બોહોત્ત તુમ દીના, તુણ્ડ જનપંખી પશુ સુખ કીના. ૧૯૭૪ હીર વડો પંખી જિમ હંસ, હું શિષ્ય તેહનો કાંઈ તસ અંસ. ૧૯૭૫ મિ દેદાર દેખ્યા ગુરુ કેરા, લીના યોગ લડી રહિણે ભલેરા. ૧૯૭૬ વંસ ઓસ નહુલાઈ મુજ ગામો, માત કોડાઇ કમો તાત નામો. ૧૯૭૭ તેણે બેહુર્થે લીધો સંયમ ભારો, મે પણ મૂક્યો અથિર સંસારો. ૧૯૭૮ હું શિષ્ય તેહનો બીજા બહુ હોય, નંદવિજય લઘુપંડિત જોય. ૧૯૭૯ અષ્ટ વિધાન એ સાધી જાણે, શાહ અકબર તવ ઘણું જ વખાણે. ૧૯૮૦ બિસારી તવ પંડિત પાસે, અવિધાન સાધે જ ઉલ્હાસે. ૧૯૮૧ શિલોક કહેતે કોઉ લખીતે ધારે, સોય લખી નર અવલું ત્યારે. ૧૯૮૨ અમ્મર પદ મુખથી જ ઉચ્ચારતો, સુણત કથા નર સોય ધરતો. ૧૯૮૩ ટિ. ૧૯૭૦.૧ હુમાઉ = હુમાયુ, અકબરના પિતા.
| SR No. | 005952 |
| Book Title | Heervijaysuri Ras |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Hemchandrasuri |
| Publisher | Shrutgyan Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1998 |
| Total Pages | 398 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 7 MB |