________________
શ્રી હીરવિજયસૂરિરાસ
૧૨૯
(દુહા) ખર જઈ ડાભો સ્વર કરે, બોલે જિમણો જાય;
સાવલંગિ સૂદો ભણે, સકળ લ૭િ થિર થાય. ૧૦૯૫ ભરી ખપ્પર અહો ભણે, યોગિણિ જિમણી જાય;
સાવલિંગિ સુદો ભણે, સકળ લ૭િ થિર થાય. ૧૦૯૬ તરૂ ઉપર તીતર લવે, ઘડિ શિર સેવ કરંત; સાવલિંગી સૂદો ભણે, અફળાં વૃક્ષ ફળત. ૧૦૯૭.
(ચોપાઈ) ફત્તેપુરમાં પેસે જસિ, મળ્યું. અસુરનું મડદું તસિં;
શ્રાવક કહે પડખો મુનિરાય, હરમુનિ તે ચાલ્યા જાય. ૧૦૯૮ મનસ્ય ચિંતે સુકન સુસાર, અન્ન પુષ્પ વાજિંત્ર અપાર;
અસરણ તણે જિમ લેવું જઇ, તુરક મળ્યો તો રૂડો અહિ. ૧૦૯૯ અસ્યો વિચાર કરી ગુરુ હીર, નગરમાંહિ આવે ગંભીર;
થાનસંગ આગળથી જઈ, ખબર શેખને પહિલી કહી. ૧૧૦૦ શેખ ગયો શાહ કને તેણી વાર, શ્રેણિક કને જિમ અભયકુમાર;
ખબર કહી તે િવીરની, શેખે ખબર કહી હીરની. ૧૧૦૧ બોલ્યો પુરુષ સકળ નરતાજ, હું જોઈશ ગુરુ હીરને આજ;
ખુદા તણો નમૂનો સાર, તેડો સોય દેખું દીદાર. ૧૧૦૨ જિમ એ આપહિ હે નાપાક, એહને પગલે હોઈ પાક;
નેત્ર આપણાં હોઈ પવિત્ર, તેડો શેખ જો સાચા મિત્ર.૧૧૦૩ હુઓ હુકમ તબ ઉક્યો શેખ, આવ્યો હીર કને ધરી વિવેક;
નમી પાય ઘર તેડી જાય, જ્ઞાનગોષ્ટિ તિહાં બહુ પરિ થાય. ૧૧૦૪ હીર કહે જ્ઞાત્નિ કરી જોઈ, હિંસા તિહાં દયા ન હોઈ;
તુમ અમ શાસ્ત્રમાંહિ છે અચ્યું, તુમે પંડિત છો કહિએ કર્યું. ૧૧૦૫ હંસ વિના એણિ સંસારિ, અલગું કુણ કરે ખીર વારિ;
તિમ તું બુદ્ધિવંત છે શેખ, થઈ હંસને ધરો વિવેક. ૧૧૦૬ અબુલફજલ તવ બોલે અચ્યું, પેગંબરે ફરમાયું અમ્યું;
વળી બોલ પૂછું તુમ એક, હીર કહો તુમ ધરી વિવેક. ૧૧૦૭ પા. ૧૦૫.૨ સૂડો ૧૦૯૬.૨ શિવ ભણે ૧૦૯૮.૧ જાઈ જસિં ૧૦૯૯૨ અસુર ૧૧૦૩.૧
જમીએ છે નાપાક ટિ. ૧૦૯૫.૧ ડાભો = ડાબી તરફ
