________________
શ્રી હીરવિજયસૂરિરાસ
૧૧૩
પાપ અઢારે વિવરી કહ્યાં રે, વિમલ ગળે તવ આંખિ; - સ્વામી આલોયણ દીજીએ રે, દુરગતિ પડતો રાખિ. સુ. ૫ર પાતિગ કરી હું થાકો સહિ રે, તું મળીઓ ગુણવંત;
પહિલાં જીવ ચેત્યો નહિં રે, તમે તારો ભગવંત. સુણ. ૯૫૩ તુમ આલોયણ સી દઉં રે, પાપ તણો નહિ પાર;
બાલ્યાં નગર ઉજાડી રે, બાલ વિછોડ સંહાર. ૯૫૪ વળી સિદ્ધાંત માંહિ ઈમ કહ્યું રે, શૈવતીરથ નર જ્યાંહિ;
કીજે થાપના જિન તણી રે, પાતિગ છૂટે ત્યાંહિ. સુણ. ૯૫૫ મહિમા સબળ વખાણીઓ રે, અરબુદાચલગિરિ હ;
તાપસ શૈવ ઘણા રહે રે, જૈનભોમિ કરે તેહ. સુણ. ૯૫૯ ધર્મઘોષને પાય નમી રે, વળીઓ મન ઉલ્લાસ;
અર્બુદાચલેં નૃપ આવીઓ રે, કીધા ત્રિય ઉપવાસ. સુ. ૯૫૭ તૂઠી અંબિકા તિહાં સહિ રે, વર માગ્યા તિહાં દોય;
જિનપ્રાસાદ સોહામણા રે, એક પુત્ર મુજ હોય. સુણતો. ૫૮ એક વાનું નૃપ માગીએ રે, કે સુત કે પ્રાસાદ;
વિમલ વિચણ કહ્યું ઘણું રે, મ કરીસ વાદવિવાદ. સુણતો ૯૫૯ વિમલ વળ્યો નિજ મંદિરે રે, પૂછી ઘરની નારિ; - શ્રીમતિ કહિ સત સો વળી રે, જે પાડિ સંસારિ. સુણતો. ૯૬૦ શ્રી જિનમંદિર માગીએ રે, મુગતિપુરીગઢ જેહ;
વેગિ વિમલ તે આવીઓ રે, વેગો વર માગેહ રે. સુણતો. ૯૯૧ આપિ વર તિહાં અંબિકા રે, અન્દ ગઢ શુભ કામ;
તિહાં પ્રાસાદ કરાવીએ રે, લીજે ભોમિ અભિરામ. સુણતો. ૯૯૨ વિમલ ચઢ્યો ગઢ ઉપરિ રે, ભોમિ જોઈ જેણિ વાર રે;
ઈગ્યાર સહસ ભરડા મિળ્યા રે, કરતા સબલ પોકાર. સુણતો. ૯૬૩ એ સવિ ભોમિ છે શિવ તણી રે, દેવા શંકર આણ;
બળ કરી ભૂમિ લેસ્યો તુમો રે, દેસ્યાં સાથિ પરાણ. સુ ૯૬૪ વિમલ વિચારે કામ ધર્મનો રે, ન કરું એહની ઘાત;
આવ્યો અંબિકા આસ િરે, સકળ સુણાવી વાત. સુણતો. ૯૬૫ અંબિકા કહે ચઢો ઉપરિ રે, કરો ભરડકસ્યું વાદ; - જૈનપ્રાસાદ જો ઇહાં હોએ રે, તો કીજિ પ્રાસાદ, સુણતો.
૯૬૬
પા. ૯૫૪.૨ બાલ વિછોયાં મા બાપ ૯૬૧.૧ દેહ ૯૬૪.૨ પરોણાં ટિ. ૫૨.૨ આલોયણ = સ્વદોષ માટે પ્રાયશ્ચિત્ત લેવું તે (સં. આલોચના) ૯૫૪.૨ વિછોહ =
વિયોગ ૯૫૯.૨ વિચખ્યણ = વિચક્ષણ