________________
શાંતિદાસ નગરશેઠ
નિશ્ચય કર્યો. અમદાવાદનો ઉનાળો આ સહેલાણી બાદશાહને બહુ વસમો પડ્યો. એક પ્રસંગે ઉશ્કેરાઈને તે બોલી ઊઠ્યો :
“આ શહેરના સ્થાપકને આ જગ્યામાં એવું તે શું સૌન્દર્ય દેખાયું કે અહીં શહેર વસાવ્યું? અહીં પવન ગરમ છે, ધૂળ પુષ્કળ છે, કૂવાનાં પાણી ખારાં છે, તળાવો ધોબીઓએ સાબુવાળાં કરી મૂક્યાં છે, શહેર બહાર થોરિયાના કાંટાથી જમીન છવાયેલી છે, ટાંકાનું પાણી શહેર બગાડે છે. આ શહેર તો ગર્દાબાદ (ધૂળિયું) છે, હવે હું એને શમુમિસ્તાન (ગરમ પવનવાળું) કે બીમારિસ્તાન, કે ઝકુમદાર (કાંટાવાળું) કે જહન્નમાબાદ (નરક) કહું છું !' - શેઠ શાંતિદાસને બાદશાહ જહાંગીરના ઉશ્કેરાટના સમાચાર મળ્યા. તેઓ જહાંગીરને મળ્યા. જહાંગીર અમદાવાદમાં રોકાઈ જાય એવા કાર્યક્રમો તેમણે ગોઠવવા માંડ્યા.
ત્યાં પાછો વરસાદ વેરી બન્યો. ધોધમાર વરસાદ! સતત પાંચ દિવસો સુધી વરસાદની હેલી! બધે જળબંબાકાર!
આખરે વરસાદે ખમા કરી.
અને દસેક દિવસો પછી જહાંગીરે આગ્રા જવા ફરમાન કર્યું.
આગ્રા તરફ બાદશાહના રસાલાને નીકળવાના
