________________
૪૦
શાંતિદાસ નગરશેઠ
- શાંતિદાસે ઓઢેલી શાલ હેઠળથી બે હાથ બહાર કાઢ્યા. બંને હાથમાં નાણાંકોથળીઓ હતી. તેમણે કહ્યું : “અત્યારે એક લાખ રૂપિયા મારી પાસે છે. તે હું તમને આપું છું. કાલે સવારે બીજા બે લાખ તમને મળી જશે. અને..” શાંતિદાસ બોલતાં અટકી ગયા. તેમણે હાથમાં રહેલી નાણાંકોથળીઓ નીચે મૂકી દીધી. બલભદ્રના ખભે હાથ મૂકી તેમણે જણાવ્યું : “બલભદ્ર, મેં તમને નાણાં આપ્યાં છે એ વાત આપણે બે જ જાણીએ. આપણા મુનીમોને પણ આ વાતની જાણ થવી ના જોઈએ.”
શાંતિદાસે પેલા કટોરામાં રહેલા દૂધને બારી બહાર ઢોળી દીધું. - હવે તો અમદાવાદના બજારમાં વેપારીઓ માટે આશ્ચર્ય હતું; તેઓ છાની છાની વાતો કરે. “બલભદ્ર આટલા બધા રૂપિયા લાવ્યો ક્યાંથી?'
મહિનામાં તો બલભદ્રની પેઢી ગાજતી થઈ ગઈ.
છ મહિના પસાર થયા, ને કચ્છના વહાણવાડામાંથી એક સાથે નવાં બે વહાણ બલભદ્ર ખરીદ્યાં.
શેઠાણીએ શેઠને સલાહ આપી : “આપણે વણઝારો ચલાવવી નથી. પારકા કંઈ કમાઈને ના આપે. આપણા પોતાના બાવડાના બળે જે પુરુષાર્થ થઈ શકે એ જ સાચો.'
શેઠાણીની સલાહ શેઠે માની લીધી.
