________________
અરડું ભાવથી અંજલિ
-પૂ. મુનિ શ્રી પ્રદ્યુમ્રવિજયજી મ.
(પૃથ્વી છંદ)
પ્રસન્ન મુખ જેહનું નિરખતાં જ હૈયું હસે, હિતાય બહુજનતણાં મધુરી વાણી જેની વસે; વિશાળ મન ચિંતવે સકળ જીવ સુખસંપદા, બહુશ્રુત મુનીશ નન્દન પદામ્બુજે વન્દના. (૧) ધરો સકલ શાસ્ત્રની વિષમ ફૂટ પ્રશ્નાવલી, મુહૂર્ત-વિષયો તથા અટપટી ગૂંચો ન્યાયની; તુરંત પળ વારમાં હૃદય-બુદ્ધિમાં ઉતરે, જવાબ મળતો અહીં નવકશી જ શંકા રહે. (૨)
હવે સ્થળ ન દીસતું વિષમ વાદ-ચર્ચા દ્વિધા, વિવાદ ઝઘડો મતાન્તર ટળે ખુલાસા મળે; વિપક્ષ તરફ્રી ઘણા અસહ્ય હુમલાને અભીક દૃઢ સત્ત્વથી સજડ ખાળશે કોણ હા ! (૩)
હવે,
અહીં વિવિધ શાસ્ત્રના મરમજ્ઞાનીવર્યો ઘણા, પરંતુ ગણરાજ નન્દન સમા ન એકે જડે; વને પીપર લીંમડા વડ નગોડ ને બોરડી, પરંતુ તરુરાજ તો સરસ આમ્ર એ આમ્ર છે. (૪)
અખંડ ગુરુભક્તિના અફર રંગથી દીપતા, કુશાગ્ર પ્રતિભાબળે વિવિધ શાસ્ત્ર નીપજાવતા; જિનેન્દ્ર-વરશાસને પરમ રાગને ધારતા, સૂરીશ ! તવ નામને સમરશું હિમાંશુ સુધી. (૫) ખરે જ ધન ધન્ય તે વિરહમાં સદા સાંભરે; ચઢે વિમળ નામને કદીય કાળનો કાટ શું ? (૬)
૩૩
