________________
દ્વારા આવનાર સંભવિત આક્રમણ સામે શું શું કરવું? કયાં પગલાં લેવા ? તેનું સંપૂર્ણ માર્ગદર્શન આપેલ અને સાથે સાથે વિહારમાં એ અંગે જે કાંઈ યાદ આવે તેની સંપૂર્ણ વિગતવાર નોંધ કરાવતા – કરાવતા વિ. સં. ૨૦૩૨ના માગશર વદ-૧૪ના તગડી મુકામે આવ્યા. ત્યાં નવકારશી વાપરી, તડકે બેઠા અને ભગવદ્ગીતાનું પુસ્તક લઈ તેમાંથી સ્થિતપ્રજ્ઞના તેર શ્લોકો મને બોલવા કહ્યું મેં શરૂ કર્યું કે તુરત તેઓ પોતે બધા શ્લોક બોલી ગયા અને તેનો અર્થ સમજાવતા ગયા.
રે! એ વખતે મને કલ્પના પણ કયાંથી આવે કે આ શ્લોકો યાદ કરીને પોતાનાં સ્થિતપ્રજ્ઞ - સ્વરૂપનું જ એમણે દર્શન કરાવ્યું છે અને આજે બનનાર બનાવમાં મને સ્થિતપ્રજ્ઞ બનવાની પ્રેરણા પાઈ છે?
અને એ જ સાંજે ગોચરી વાપર્યા બાદ ૫-૨૦ મિનિટે શ્રી સિદ્ધગિરિની યાત્રાના શુભભાવમાં આ નશ્વર દેહનો ત્યાગ કરી તેઓ અનંતની યાત્રાએ ઉપડી ગયા.
તાત્કાલિક અમદાવાદ-બોટાદ-ભાવનગર વગેરે સંઘોને રેલ્વે સ્ટેશન માસ્તર દ્વારા સમાચાર પહોંચાડ્યા. ઘણા સંઘોની વિનંતિ હતી. પરંતુ પૂજ્યશ્રી જન્મભૂમિ બોટાદમાં - ફકત ડોળી દ્વારા જ પૂજ્યશ્રીના નશ્વર દેહને લઈ જવાની શરતે રજા આપવામાં આવી. બીજે દિવસે માગશર વદ અમાસે સવારે ચાર વાગે ડોળી દ્વારા પૂજ્યશ્રીના દેહને તગડીથી ઉપાડ્યો અને બપોરે ૧૨ વાગે બોટાદ પહોંચાડ્યો.
બપોરે ત્રણ વાગે - દેવ વિમાન જેવી ભવ્ય પાલખીમાં તેમની અંતિમ મહાયાત્રા શરૂ થઈ. બરાબર સાંજે પ-૩૦ વાગે ભાવનગરથી આવેલ બંડના કરુણ સ્વરો વચ્ચે, બહાર ગામથી આવેલ ૨૦ થી ૨૫ હજાર તથા બોટાદ શહેર સમસ્તની હાજરીમાં નેમિનંદનવિહારવાળી જગ્યામાં એમના સંસારી ભત્રીજા શ્રી જયંતિભાઈએ એમનો અંતિમ સંસ્કાર કર્યો ત્યારે હજારો આંખોમાં આંસુના પૂર વહી રહ્યાં હતાં.
અને કલમ પણ હવે વધુ લખવાની ના પાડે છે ! (વિ. સં. ૨૦૩૨, ભાવનગર)
