________________
L
GOOG wwwwwwwwww
Sin
ઉપબધ્ધ ઐતિહાસિક ઉલ્લેખો
આ મંદિરો કોણે બંધાવ્યાં એ વિશે કોઈ નિર્ણયાત્મક હકીકત મળી નથી, છતાં શ્રી શીલવિજયજી પોતાની ‘તીર્થમાલા’માં નોંધેછેકે
“આરાસણિ છિં વિમલવિહાર, અંબાદેવી ભુવન ઉદાર.” (જૂઓ, પ્રાચીન તીર્થમાલા ભાગ૧, પૃષ્ઠ-૧૦૩, કડી-૩૧)
શ્રી સૌભાગ્યવિજયજીએ સંવત ૧૭૫૦ માં રચેલી “તીર્થમાલા”માં પણ જણાવ્યું છે : “આરાસણ આબુગઢે જે નર ચઢે રે વિમલવસી વિસતાર” વળી, ખીમાકૃત “ચૈત્ય-પરિપાટી’’ ગાથા : ૧૭ માં જણાવ્યું છે કે “આરાસણ અરબદ શિરે, વંદુ વિમલવિહાર”
(“જૈનયુગ” પુસ્તક : ૪, અંક ૬-૮, પૃષ્ઠ-૨૫૨)
“વિજયપ્રશસ્તિ મહાકાવ્ય” સર્ગ : ૨૧,
શ્લોક ૬૦ ની ટીકામાં પણ એજ વાતનું સમર્થન મળે છે. આ બધા ઉલ્લેખો અહીંના બધાં મંદિરો
પાર્શ્વનાથ જિનાલયનું પ્રવેશ દ્વારા
મંત્રીવિમલશાહે બંધાવ્યાનું જણાવે છે.
અહીં ૧૧મી શતકના દ્વિતીય ચરણમાં નન્નાચાર્ય-ગચ્છના આચાર્ય સર્વદેવસૂરિએ, ૧૨મા શતકના દ્વિતીય ચરણમાં વાદીન્દ્ર દેવસૂરિએ, બૃહદ, ચંદ્ર અને મડાહડ આદિ ગચ્છોના સૂરિમુનિઓ એ પણ પ્રતિષ્ઠા કરી છે. સંવત ૧૧૪૮ (ઇ.સ.૧૦૯૨) માં અહીં થારાપદ્ર ગચ્છીય યશોદેવસૂરીએ આરાસણગચ્છ પણ સ્થાપેલો.
માંડવગઢના મંત્રી પેથડના પુત્ર ઝાંઝણ સંવત-૧૩૪૦ (ઇ.સ. ૧૨૬૪)માં અહીં સંઘ લઇ યાત્રાર્થે આવેલા. તે પછી એકાદ બે દાયકામાં ખરતરગચ્છીય જિનચંદ્ર સૂરિ (તૃતીય) અને ત્યાબાદ યુગપ્રધાન આચાર્ય જિનકુશલસૂરિ સંઘ સાથે સંવત-૧૩૭૯ (ઇ.સ. ૧૩૨૩)માં અહીં આવેલા. આ સિવાય ૧૫ મા તેમજ ૧૭ મા શતકની, કેટલીક ચૈત્યપરિપાટીઓમાં આ તીર્થનાં વિદ્યમાન મંદિરોના નામસમેત ઉલ્લેખો મળે છે.
25
