________________
૪૩
આદિક જિનપૂજા માટે જાણી લેવાં પુપે અડધા પહેરમાં કરમાઈ જાય છે. વિલેપન બીજે દિવસે ગંધરહિત થાય છે, મનહર વચ્ચે ઘણે વર્ષે જીર્ણ થાય છે. પરંતુ રત્નના આભુષણેથી કરેલી પુજા સેંકડે યુગમાં પણ જીર્ણ થતી નથી, વસ્તુપાળ મંત્રી સાત લાખ મનુષ્ય સહિત ગિરનાર પર યાત્રા કરવા ગયા હતા, ત્યારે અનુપમા દેવીએ બત્રીસ લાખ સેનામહોરની કિંમતના આભુષણેથી શ્રી નેમીનાથની પુજા કરી હતી. તેજપાળે પણ તેટલા આભૂષણેથી પુજા કરી હતી.
શત્રુંજય પર અનુપમાદેવીએ ઉપર મુજબના આભૂષણેથી રાષભદેવની પુજા કરી હતી. તેની દેરાણુ લલીતાદેવીએ પણ તેટલા આભૂષણથી અને તેની શુંભના નામે દાસીએ એક લાખ સેનામહેરના આભૂષણેથી પુજા કરી હતી. દેવગિરિના રહેવાસી ધાઈદેવ નામના શ્રાવકે મેતી, પ્રવાળ; હીરામાણેક ને સુવર્ણના પુપથી ઋષભદેવ પ્રભુની પુજા કરી હતી, આંગી નવલાખ ચંપાના પુપથી રચી હતી.
જિનની આણ તેજ તપ સંયમ તથા દાન છે. અણુ વિનાને ધર્મ નિરર્થક છે. આણાનું ખંડન કરનાર માણસ મેટી દ્ધિથી પુજા કરે છે તેનું સર્વકાર્ય નિરર્થક થાય છે.
દેવદ્રવ્યનું રક્ષણ કરવું દેવદ્રવ્યની વૃદ્ધિ કરવી તે પણ જિનપુજા છે, દેવદ્રવ્યને વધારતે જીવ તીર્થંકરપણું પ્રાપ્ત કરે છે અને દેવદ્રવ્યનું ભક્ષણ કરનારો જીવ અનંત સંસારી થાય છે. દેવદ્રવ્યનું ભક્ષણ કરનાર અને પરસ્ત્રી કરનાર પ્રાણે સાતવાર સાતમી નરકે જાય છે.