________________
રાજપુત્ર શ્રેયાંસકુમારે નિહાળેલું સ્વપ્ન પણ ભવ્ય હતું. એમણે સ્વપ્નમાં એવી અનુભૂતિ કરી કે, મેરગિરિ જેવો ચારે તરફથી શ્યામ થઈ ગયો છે અને એની પર પોતે દૂધના કળશો ઠલવી રહ્યો છે, આના પ્રભાવે એ મેરગિરિ પુન: પૂર્વની જેમ ઉજજવળ બનીને ઝગારા મારી ઊઠે છે. આ સ્વપ્ન શ્રેયાંસકુમારને હર્ષથી ભરપૂર બનાવી ગયું. એમણે પણ એનો ફલાદેશ વિચારવા માંડ્યો.
સુબુદ્ધિ શેઠે સ્વપ્નમાં આર્યભરી એક એવી ઘટના જોઈ કે, સૂર્યબિંબમાંથી હજારો કિરણો વેરાઈને છૂટાં પડી ગયાં છે અને શ્રેયાંસકુમાર એ કિરણોને સૂર્ય સાથે જોડી દેવામાં સફળ બની રહ્યા છે, જેના યોગે એ સૂર્ય પુન:પ્રકાશી ઊઠ્યો છે. અસંભવિત એવા આ સ્વપ્ન શેઠને આશ્ચર્યથી ભરી દીધા એમના મનમાં પણ આ સ્વપ્નની ફલશ્રુતિ અંગેના વિચારો ઘૂંટાવા માંડ્યા. - સવાર થતાં જ રાજા, રાજકુમાર અને નગરશેઠે નક્કી કર્યું કે, આજની રાજસભામાં જઈને સ્વપ્નની વાત મૂકવી અને સ્વપ્નના સંકેત જાણવામાં એક્બીજાની મદદ લેવી.
વૈશાખ સુદ ત્રીજનું મધ્યાહન થયું-ન-થયું, ત્યાં તો રાજસભામાં રાજાએ પોતાના સ્વપ્નની વાત રજૂ કરી. આ પછી શ્રેયાંસકુમારે પણ પોતાનું સ્વપ્ન કહી બતાવ્યું અને જ્યારે નગરશેઠ સુબુદ્ધિએ પણ પોતાને આવેલા સ્વપ્નની વાત સંભળાવી, ત્યારે સૌએ એકી અવાજે કહ્યું કે, જરૂર આ સ્વપ્નથી એવું સૂચિત થાય છે કે, રાજકુમાર શ્રેયાંસને મોટો લાભ થશે. કારણ કે ત્રણે સ્વપ્નોના સૂત્રધાર તરીકે આ રાજકુમાર છે !
સ્વપ્નના શુભાશુભ ફલાદેશ ભાખી શકે, એવા રૂખ-પાઠકોનો એ યુગ નહોતો, એથી પોતપોતાની સૂઝબૂઝ મુજબ સૌ આ સ્વપ્નોના સંકેત વિચારી રહ્યા. રાજાથી માંડીને પ્રજાના આગેવાનોના મનમાં આ સ્વપ્નથી સૂચવાતા ભાવિ અંગેના વિચારો વેગપૂર્વક ઘૂમવા માંડ્યા. પણ હજી સ્વપ્નના સંકેત કોઈને મળતા નહોતા, એક વાતમાં આ બધા સંમત થતા હતા કે, શ્રેયાંસકુમારના હાથે થનારા કોઈ શુભ કર્યની છડી પોકારનારા આ સ્વપ્નો છે.