________________
સામી છાતીએ જનારા તરવૈયા બનાવે છે શ્રોતાને !
માનવીની મનમાગણી શ્રી ત્રિમાનું સમજી શક્યા છે માનવીની મને માગણીને, અને પામી ગયા છે આપણા ઊંડા રોગનું નિદાન, એટલે આદર્શના અમૃતને રેડે છે તે વ્યવહારનાં મૂળમાં. માનવીની સાંસ્કારિક દરિદ્રતા તેમને સાલે છે, તેથી ખરે સરકારનાં સિંચનમાં જ રસ છે એમને. સુવર્ણયુગનાં જૂનાં સ્વપ્નઓના મર્મ સમજે છે, ને નવયુગની સાથે તાલ દેતા શાસ્ત્રને અર્થો સમજાવે છે. પ્રત્યેક પ્રવચન સરળ ને હલકા ફૂલ જેવું, રસિકતાના સાગરમાં નવડાવતું વહી જાય છે; દ્રત, દલીલે, કથા ને ઉપકથાઓ દ્વારા દાખવે છે વ્યાવહારિક ચાતુરી, ને પાય તત્ત્વજ્ઞાનની માધુરીઃ એકમાંથી નીકળી અનેકના પટ વધી રમતાં રમતાં પાછા આવી જાય છે મૂળ વિચારકેન્દ્ર!
સૂમનું સંવેદન સ્થલ વિષયમાંથી સરે છે એ સૂમમાં, ને સૂમમાંથી અતિસૂક્ષ્મ-સૂતર વિષય પર ને જમાવે છે એ અખંડ રસ કે વચમાં તાર તૂટે તે વિયેગની વેદના થાય સૌ કોઈને !
જીવનથી દૂર ભાગવાનું નહિ,
૨૮
