________________
જૈને ને જૈનેતરે, અભણે ને ભણેલાએ પુરુષ ને સ્ત્રીઓ સાદા ને “રંગબેરંગી' લેબાસમાં! કૈક “મવનું માતુ બાંધવા, જીવન “રમ” લૂંટવાકંક “જિંદુમાંથી સિંધુનું પાન કરવા પ્રેમે. પધારે છે સૌ અહીં અંતરની એક ઊંડી જિજ્ઞાસા સંતોષવા, એ “જિજ્ઞાસા' શી છે? બહુ ઓછા જ જાણે છે. છતાં એ છે કેક કલ્યાણની જિજ્ઞાસા – તે સાચી ને નક્કર હકીકત છે. ભરતે જાય છે સભામંડપ ભાવિક માનવમેદનીથી, છલકાતે જાય છે સ્વયં, ત્યાં જાગતા સ્વાભાવિક રસમાંથી. અપૂર્વ શાન્તિ જામતી જાય છે, બને છે બધા શ્રોતાઓ મંત્રમુગ્ધ પછી તે.
વાણી-વિચાર પ્રવાહ સાધુજીનું શાંત પ્રવચન એકધારા પ્રવાહે ચાલે છે કે ગુલાબી જીવનના ગુલાબી પડછાયા જેવું, હૃદયકેતમાંથી જ્ઞાનના પુંજ ફેલાવતું. પહાડમાંથી નીકળતું સરિતાનું કેઈ ઝરણું જોયું છે ? પ્રારંભમાં નાનું હોય સાવ નાનકડું, નાનામાંથી કમશઃ વિશાળતા પામી બને છે “મદમસ્ત ફાટફાટ સમુદ્રરૂપ વિશાળ. શ્રી ‘ચિત્રભાનુને વાપ્રવાહ ધસે છે તેવી જ રીતે સાઠ મિનિટનું બંધન સ્વીકારી,
૧૫
