________________
-
-
તરત સાર્થવાહનું રૂપ લીધુ. દેવોની આમ્રવાટિકામાંથી આમ્રફળને ટપલ ભરીને માથે લીધે, ને રાજાના દરબારમાં નજરાણું ધરવા આવ્યું. રાજા તે ખુશખુશ થઈ ગયે,
“રે સાર્થવાહ ! ખરે વખતે તું કયાંથી ?'
સાર્થવાહ કહે, “કર્મની આ બધી રચના છે. આ વાવનારને આંબા ને બાવળ વાવનારને બાવળ મળી રહે છે. ગર્ભસ્થ આત્માના પુણ્યપ્રતાપથી આ બધું બન્યું છે!
રાજા પ્રસન્ન થયું. એણે જિનેશ્વરપૂજન, ગુરુજનસેવા અને દીનજનોને દાન આપ્યાં. પૂરે મહિને પુત્ર પ્રસ.
નામ ફલસાર રાખ્યું ! - ફસાર કુમાર મોટો થયો, યૌવનવયને પામ્યા. આ વખતે રાજા સમરકેતુની પુત્રી ચંદ્રલેખાનો સ્વયંવર રચાયે. દેશદેશથી રાજાએ એમાં ભાગ લેવા ગયા.
આ વખતે એક વૃદ્ધ નિષી કુમાર ફલસારને મળવા આવ્યા. એણે કહ્યું, “રે કુંવર! કઈ ભવે તું પોપટ હતો, રાજકુંવરી ચંદ્રલેખા પિપટી હતી. આમ્રવનમાં આનંદથી રહેતાં હતાં. ત્યાં તમે એક બાઈના કહેવાથી પ્રભુ સન્મુખ ફળ મૂકીને પૂજા કરવા લાગ્યાં. એ ફળપૂજાના પ્રતાપથી તું રાજકુંવર સરજાયે, તારી સૂડી રાજકુમારી ! હવે તું શુક અને શુકીના જોડાનું ચિત્ર લઈને સ્વયંવરમાં જા ! હજાર રાજકુમારેને મૂકી ચંદ્રલેખા તને વરશે. ઋણાનુબંધ અજબ હેાય છે.'
