________________
વાદળી
જ
ગો]
વર્ષાળી એક માઝમ રાતે વરસતી વાળીને મેં પૂછયું: ‘કાં અલી? આટલી ગર્જના કેમ કરે છે? કાંઈક ધીરી ધીરી વરસો!”
વરસતી વાદળાએ મુકd હાસ્યમાં સંકેત કર્યો: ‘અમને પીવા છતાં તારામાં અમારો ગુણ ન આવ્યો એટલે ભલા માનવી ! મારે તને ચેતવવો પડ્યો. અમે સાગરનાં ખારાં પાણી પીને પણ ચોમાસામાં મીઠી જળધારાઓ વરસાવીએ છીએ, ત્યારે તું અમારાં મીઠાં જળ પીનેય કડવી વાણીનાં વારિ ટપકાવે છે. એટલે કહેવા આવી છું કે કડવા ઘૂંટડાહૈયામાં ઉતારી જગતને અમૃત આપજે. પ્રજ્ઞ શત્રુ
શત્રુન જ કરવોએ સારું છે, પણ અજ્ઞમિત્ર કરી જીવન બગાડવું એના કરતાં, પ્રજ્ઞા શત્રુથી જીવનમાં સાવધાન રહેવુંશું ખોટું?
જીવન સૌરભ ૬૬