________________
ટિપ્પણ
૭૧ દીક્ષા; નમિવા-નવા, વંદન કરવાકેવલ-કેવળજ્ઞાન; ઘમદેસના-ધર્મને ઉપદેશ; મેષ-શેષ, બાકીનાં; કરમનઉ-કમના; કેવલિય-કેવળજ્ઞાની; કિસા-કેવા; કરમ-કર્મ; જિ-જેના વડે.
પંચ દિન..... જિન દીષ રે– કવિએ અહીં નળના ભાઈ કૃબરના પુત્રને પ્રસંગ સંક્ષેપમાં વર્ણવ્યું છે.
દવદંતીના ધર્મોપદેશથી પાંચ જેટલા તાપસ પ્રતિબોધ પામ્યા હતા અને ત્યાં તાપસપુર નામનું નગર વસાવ્યું હતું. એક વખત અડધી રાતે પર્વતના શિખર ઉપર સૂર્યના જેવો પ્રકાશ જોતાં દવદંતી અને તાપસો ત્યાં જાય છે ત્યારે જુએ છે કે સિહકેસરી નામના એક મુનિને કેવળજ્ઞાન થયું છે. તેને ઉત્સવ કરવા દેવા પિતાના વિમાનમાં ત્યાં આવી રહ્યા છે માટે ત્યાં બધે પ્રકાશ ફેલાયેલા છે. તેઓ સિહકેસરી મુનિ પાસેથી જાણે છે કે તે નળના ભાઈ કૃબરના પુત્ર છે. તે લગ્ન પછી તરત પિતાની પત્ની બંધુમતી સાથે પાછા ફરી રહ્યા હતા ત્યાં રસ્તામાં યશોભદ્ર કેવળીને વંદન કરી તેમણે પિતાના આયુષ્ય વિશે પૂછયું. યશોભદ્રે કહ્યું કે માત્ર પાંચ દિવસનું જ આયુ બાકી છે. એ જાણ સિંહકેસરી ગભરાઈ ગયા. પરંતુ એને આશ્વાસન આપતાં યશોભદ્ર કહ્યું કે એમાં ગભરાવાની જરૂર નથી. એક દિવસના દીક્ષા પર્યાયવાળો પણ કેવળદાન પામી મોક્ષગતિ મેળવે છે. એથી સિંહકેસરીએ ત્યાં જ એમની પાસે દીક્ષા લીધી. એમને કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું. પાંચ દિવસનું આયુષ્ય પૂર્ણ કરી સિંહકેસરીએ મોક્ષગતિ પ્રાપ્ત કરી.
હાલ ૧૦
( કડી ૨૩૩ થી ૨૩૯ ) દવદંતી પોતાને માથે આવું દુઃખ શા માટે આવી પડ્યું તે વિશે યશોભક કેવેલીને પૂછે છે. કેવલી ભગવંત કહે છે કે પૂર્વ જન્મમાં, વીરમતી અને મમણના ભવમાં તેઓએ એક સાધુને બાર ઘડી સુધી જે કષ્ટ આપ્યું તેને પરિણામે આ જન્મમાં તેમને માથે દુઃખ આવી પડયું છે. આ વિગ બાર વર્ષને છે. તેમાંથી સાત વર્ષ પસાર થઈ ગયાં. એમ કરતાં ધનદેવ સાથે વાહ સાથે દવદંતી અચલપુરમાં પિતાની માસીને ત્યાં આવી પહોંચે છે. ત્યાં ગુપ્તપણે રહે છે; પિંગલ ચેરને બચાવે છે. દરમિયાન કુંડિનપુરથી હરિમિત્ર બ્રાહ્મણ આવી પહોંચે છે.
- પૂર્વભવઈ-પૂર્વભવમાં; નરવઈ-નરપતિ, રાજા; પઈ-પતિ; બહુલા-ઘણા; અભિમુખ-સામેથી; અપસકુન-અપશુકન, દ્વાદસ-બાર; રૂધ્ય-અટકાવ્યા; મનિ–