________________
ડિપણ
ક્રોલ ક
(કડી ૧૦૫ થી ૧૨૨). . મેળદદતીને માથે આવી પડેલી અપત્તિની વાત નગરમાં ઠેર ઠેર ચર્ચાવા લાગે છે. જોકે કુબેરને ધિક્કારવા લાગે છે. નળની સાથે એના મંત્રીઓ વનમાં જવા તૈયાર થાય છે, પરંતુ નળ તેમને અટકાવે છે નળદેવદંતી રાજ્ય છેડી ચાલી નીકળે છે તેમને આવાં કષ્ટને કયારે ય અનુભવ થયો નહતો. બંને ખૂબ થાકેલાં શરીરે સૂઈ જાય છે. બીજે દિવસે સવારે ચાલતાં ચાલતાં તેઓ ગાઢ "વનમાં આવી પહોંચે છે થાકથી પ્લાન બનેલા દવદંતીના મુખને જોઈ નળને દુઃખ થાય છે. નવકારમંત્રનું સ્મરણ કરી, ચાર શરણાં ધારણ કરી, યાર મંગલ ચિંતવી, પાપની આલોચના કરી, સીગારી અનશન ભણને તેઓ સૂઈ જાય છે.
પુરમાંહે-નગરમાં ઊઠ્ઠી વહેવા લાગી, વિહિ વંછા-વિધાતાની ઈચ્છા સતી સાપ-સતીના શાપ, સંકા–શકા ફરસઈ-સ્પશે; બંરિીતે ? (પાઠાન્તર વનિ હોઈ શકે ?); બુધિ-બુદ્ધિ, થારઈતારામાં; એહવઉ–એવો; મેલ્યઉ-મેલ્યા સંચ-કમ, ગ; આગ્રહિ મૂક્યા ઘેર-આગ્રહ કરીને ઘરે પાછી વાળ્યા; ભારગિમાર્ગમાં; ચાલિસ્ય-ચાલશે; સૂર-સૂર્ય, સિરૂરિ-શિર ઉપર; સેદ-પ્રદ, પરસે વીજતઉપવન નાખતાં; તથ-તત્ર, ત્યાં દેહિલઉ-કઠિન; સત્ય-સાથે; બ્રાંત-થાકેલા સેઝ-સાંજે પહતા-પહોંચ્યા; ગુરુકંતારિ-મેટા વનમાં કાસારઈ-સોવરમાં પાયપગ; ઈણ ભાતિ-આ પ્રમાણે પ્રવાલપદ-પરવાળાં જેવાં રાતાં ચરણવાળી; એકાપથ પાત- એકાંત રસ્તામાં આવી પડેલી; સેહર શેખર, મસ્તક પરની માળા; પાદત્રાણ'પગરખાં; સેજઃ-શયા, સિલાતલિ-પથ્થર ઉપર, આચ્છાદઈ-ઓઢાડ, નવકાર જૈનોને નવકાર (નમકાર) મંત્ર; ગુણી-ગણી, જાપ કરી; સરણાં ચ્યારે થાર શરણાં અરિહંત, સિદ્ધ, સાધુ અને કેવલીભાષિત ધર્મ એ ચાર શરણુ; મંગલ ચ્યારે–ચાર મંગલ, ઉપર પ્રમાણે પાપ મિચ્છાકડ-પાપ માટે ક્ષમા માગવી; અણસણુ અનશન સગારી- આગાર સાથે, અપવાદ સાથે; સિરિ મસ્તકે, દિન્ન દઈને ' ' ' દ્વાલ છે '
(કડી ૧૨૩ થી ૧૩૮) આવી પરિસ્થિતિમાં નળ અગ્નિની જેમ દુઃખથી બળે છે. તે ચિતવે છે. કે આ વિકટ સંજોગોમાં પત્ની બંધનરૂપ છે માટે તેને સૂતી ત્યજવી જોઈએ, જેથી તે પોતાને પિયર જાય. તે સૂતેલી દવદંતીને હાથ છોડાવે છે. દવદંતીને ન–